چکیده:
در عصر حاضر شاخص های فرهنگی به عنوان یکی از اصلی ترین ارکان توسعه جوامع مطرح می باشند که ضمن برخورداری از جایگاه ویژه در برنامه ریزی ملی، بستر رشد اقتصادی و توسعه سرزمینی را نیز مهیا می سازند. با عنایت به اهمیت بنیادین فرهنگ و نقش آن به عنوان کلیدی ترین عنصر تحولات اجتماعی در جهان امروزی، این پژوهش درصدد است تا جهت تبیین کمی توسعه فرهنگی در شهرستان های استان بوشهر، 24 مولفه اساسی فرهنگی را مورداستفاده و بررسی قرار دهد. این مطالعه با تکیه بر منابع اسنادی و بهره گیری از نرم افزار Spss و مدل های تاپسیس، وایکور و ساو، سعی دارد با روشی توصیفی-تحلیلی، داده های موجود را مورد ارزیابی و تحلیل قرار دهد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که در برخورداری از امکانات و زیرساخت های فرهنگی، شکاف عمیقی بین شهرستان های استان بوشهر وجود دارد. به طوری که از یک سو شهرستان های بوشهر و دشتستان ازنظر برخورداری فاصله زیادی با سایر شهرستان ها داشته و در سطح بالایی از توسعه قرارگرفته اند و از سوی دیگر شهرستان های جم و دیلم در زمره مناطق محروم از توسعه جای گرفته اند. نتایج نشان می دهد دستیابی به توسعه فرهنگی مطلوب در مناطق کمتر توسعه یافته، محروم و بسیار محروم، مستلزم توجه خاص به شرایط طبیعی، اجتماعی و فرهنگی مناطق، بازنگری در وضعیت موجود و برنامه ریزی فضایی جهت افزایش کمی و کیفی منابع در شهرستان های استان است. چراکه آمایش فرهنگی جز در سایه تمرکززدایی، به کارگیری ظرفیت های جدید، سیاست گذاری های نوین فرهنگی- اجتماعی و اتخاذ راهبرد عدالت اجتماعی در تخصیص هدفمند خدمات میسر نخواهد گردید.
In the present era، cultural indicators are considered as one of the main pillars of the development of societies، which، while enjoying a special status in national planning، provide a platform for economic growth and territorial development. Considering the fundamental importance of culture and its role as the most important element of social transformation in today's world، this research seeks to use 24 key cultural components for explaining the cultural development in the cities of Bushehr province. This study، using document sources and utilizing Spss software and Topsis، Vikour and Saw models، attempts to analyze and analyze existing data using a descriptive-analytical method. Findings of the research indicate that there is a deep divide between the cities of Bushehr province in the presence of cultural infrastructure and facilities. On the other hand، the cities of Bushehr and Dashtestan have a long distance from other cities and have a high level of development، and on the other hand Jam and Dailam are among the deprived areas. The results show that achieving the desired cultural development in less developed، deprived and deprived areas requires special attention to the natural، social and cultural conditions of the regions، reviewing the existing situation and spatial planning in order to increase the quantity and quality of resources in the cities of the province. Because cultural integration is not possible in the targeted allocation of services، except in the context of decentralization، the use of new capacities، new socio-cultural policies and the adoption of a social justice strategy.
خلاصه ماشینی:
سنجش و تحليل برخي مؤلفه هاي فرهنگي توسعه در شهرستان هاي استان بوشهر با بهره گيري از مدل هاي ترکيبي تصميم گيري چند شاخصه يعقوب زارعي *، عليرضا استعلاجي ** تاريخ دريافت مقاله : ٩٦/٧/٨ تاريخ پذيرش مقاله : ٩٦/٩/١٢ چکيده در عصر حاضر شاخص هاي فرهنگي به عنوان يکي از اصلي ترين ارکان توسعه جوامع مطرح مي باشند که ضمن برخورداري از جايگاه ويژه در برنامه ريزي ملي ، بستر رشد اقتصادي و توسعه سرزميني را نيز مهيا مي سازند.
الگوريتم تاپسيس طي مراحل زير به انجام مي رسد: الف ) تشکيل ماتريس اوليه پس از مشخص شدن مناطق بنا بر تقسيم بندي متعارف و موردنظر و شاخص هاي موردبررسي در مناطق موردنظر مي توان ماتريس هايي را به صورت روبرو تعريف نمود: 1 Topsis 2 Vikor 3 Vikor 4 Technique for Order Preference by Similarity to Ideal Solution 5 Hwang 6 Yoon 7 Hui et,al 8 Multi-Attribute Decision Making 9 Jadidi et,al 10 Hao سنجش و تحليل برخي مؤلفه هاي فرهنگي توسعه در شهرستان هاي استان بوشهر ب ) تهيه ماتريس نرمال شده (ماتريس R.