خلاصه ماشینی:
"البته تشابه زبانی،و تشابه روش ترجمه در هر دو،که هر دو ترجمه تحتاللفظی است،در برخی از موارد،که زیر هر کلمه عربی یک کلمه فارسی قرار میگیرد،توارد پیش میآید،یافتن این موارد،شاید چندان دشوار نباشد،علت آن نیز همین مسئله است که بسیار روشن است،در غالب مواردی که استاد ناصح در مقاله خویش آورده است این مسئله خودش را نشان میدهد، که غالبا این موارد به قسمتی از یک آیه،یا آیات مربوط میشود.
اگر تواردی هم هست،نه صرفا برای تأثیرپذیری،بلکه به دلایل دیگری است؛در غالب این موارد،توارد به این دلیل است که معادلهای فارسی کلمات موردنظر سر راست بوده،و ترجمهها را شبیه هم کرده،جز در همان کوتاه دو آیه کوتاه،حتی یک مورد دیگر نیز در این نمونهها نیست که در ساخت دستوری زبان،یا واژگان،یا معنی اختلافی جدی خودش را نشان نداده باشد.
«و قال الذین استضعفوا للذین استکبروا بل مکر اللیل و النهار اذ تأمروننا أن نکفر بالله و نجعل له أندادا و أسروا الندامه لما رأوا العذاب و جعلنا الأغلال فی أعناق الذین کفروا هل یجزون الا ما کانوا یعلمون» ؛ و گفتند آنانی که ضعیف داشتند آنان را که بزرگواری کردند:بل سگالیدن شب و روز بود چون فرمودی ما را که کافر شوی به خدای و کنیم او را همسرانی،و ظاهر بکردند پشیمانی چون دیدند عذاب،و کردیم غلها در گردنهای آنان که کافر بودند پاداشت دهند ایشان را الا آنچه کرده بودند؟ طبری:و گویند آن کسها که ضعیفداشتگان باشد مر آنکسها را که بزرگمنشی کردند:نه که سازش بد شب و روز چون همیفرمودید ما را که کافر گردیم بخدای و بکنیم مر او را همتایان،و پیدا کنند پشیمانی آنگاه که بهبینند عذاب را،و بکنیم غلها را اندر گردنهای آنکسها که کافر گشتند،جیر دهند ایشانرا مگر آنچه همیکردند؟ 32."