چکیده:
در این تحقیق، تغییر اثربخشی راهبرد دادوستد متکی به اقلام تعهدی در صورت تغییر ملاک مورد استفاده برای تشخیص اقلام تعهدی نهایی، مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور،" درصد اقلام تعهدی" با تقسیم اقلام تعهدی به سود (به جای جمع دارایی ها) اندازه گیری شده است و با این کار نشان خواهیم داد که تغییری ظاهرا کوچک در تعریف و مبانی محاسبه، تغییری شدید در نوع داده ها ایجاد می کند.
نتایج تحقیق نشان می دهد که راهبرد دادوستد مبتنی بر اقلام تعهدی درصدی، بازده پوششی سالانه ای را به دنبال دارد که به میزان قابل ملاحظه ای از معیار سنتی اقلام تعهدی بیشتر است و چنین وضعیتی در خصوص بهبود وضعیت اوراق سهامی که اقلام تعهدی سود آنها کمتر است نیز وجود دارد.به همین ترتیب، نتایج تحقیق سازگار با فرضیه تعصب نسبت به سود و برخی توضیحات ارائه شده درباره ناهنجاری اقلام تعهدی است. اطلاعات مورد بررسی مربوط به 128 شرکت پذیرفته شده درسازمان بورس و اوراق بهادار طی سالهای 1380 الی 1389 بوده است.
In this research، we study how the effectiveness of an accruals–based trading strategy changeswith the benchmark used to identify an extreme accrual. We measure “Percent Accruals” as accruals scaled by earnings، rather than total assets، and show that this seemingly small change produces a radically different sort of data. We find that a trading strategy based on percent accruals yields significantly larger annual hedge returns than the traditional accruals measure، and does so mostly by improving the long position in low accrual stocks. As such، our results are consistent with the earning fixation hypothesis and are consistent with some alternative explanations for the accrual anomaly. The result is a sample of 128 firms listed in Tehran Securities Exchange between 2001 -2010.
خلاصه ماشینی:
"اهمیت وضرورت انجام پژوهش: در این تحقیق با ارائه تعریف جدیدی از اقلام تعهدی و استفاده از مقیاس سود به جای جمع دارایی ها، به منظور تائید قیمت گذاری اشتباه سهام بر پایه مدل های پیش بینی سود آینده، مفهوم جدیدی به نام درصد اقلام تعهدی ارائه شده است.
مرحله بعد، بررسی میانگین تفاوت بین دو مدل ساده و پیچیده پیش بینی سود سال آینده با استفاده از دو رویکرد درصدی و سنتی است تا از طریق بررسی معناداری این تفاوت، بتوان به نتایج لازم برای آزمون فرضیه دوم دست یافت.
نتایج آزمون فرضیه اول طبق اطلاعات منعکس در جدول 3، مقایسه بازده اضافی دهک های اول و آخر بر مبنای درصد اقلام تعهدی عملیاتی نشان می دهد مقدار احتمال برای آزمون همسانی واریانس برابر با0.
نتایج آزمون فرضیه سوم: با توجه به جداول 12 الی 15، نتایج نشان می دهد که تفاوت بین بازده اضافی دهک اول و آخر در شرکتهای زیان ده نسبت به شرکتهای سودآور بر مبنای درصد اقلام تعهدی عملیاتی و اقلام تعهدی عملیاتی سنتی معنادار نمی باشد، بنابراین این فرضیه رد می شود.
آنچه در جمع بندی و نتیجه گیری آزمون مدل تحقیق میتوان عنوان کرد این است که با تغییر مقیاس اندازه گیری اقلام تعهدی و استفاده از معیار سود (تحت عنوان اقلام تعهدی درصدی)، شاهد بازده اضافی بالاتری نسبت به روش سنتی خواهیم بود ،به علاوه آنکه تفاوت بالاتری را بین مدل پیش بینی ساده و پیچیده سود سال آتی با استفاده از تعریف درصد اقلام تعهدی شاهد هستیم.
Hribar&Collins etal 7.
Fairfield&yohn etal 9."