چکیده:
امروزه در بسیاری از کشورهای در حال توسعه از امتیازات مالیاتی برای تأثیرگذاری بر اقتصاد منطقهای استفاده میشود؛ هرچند اغلب سرمایهگذاران اظهار میکنند که این مشوقها در مقایسه با سایر موانع و مشکلات سرمایهگذاری چندان مهم نیستند. به هرحال، برای سیاستگذاران اقتصادی کشورهای در حال توسعه و حتی توسعهیافته، تعیین شرایط و چارچوب منسجم برای بهرهمندی از امتیازات مالیاتی مانند معافیتهای مالیاتی و بررسی تأثیر آنها بر سرمایهگذاری، اشتغال و تولید، چالشی جدی است. نظام مالیاتی ایران یکی از معدود نظامهای مالی دنیاست که شامل تعداد زیادی از اشکال مشوقهای مالیاتی برای طیف وسیعی از مخاطبان است. هدف این مطالعه ارزیابی تأثیر معافیتهای مالیاتی موضوع ماده (132) بر اشتغال شهرستانهای کمتر توسعهیافته کشور برای دوره زمانی 1387-1375 است. در این مقاله از روش گروه کنترل ترکیبی (SCM) استفاده شده است. در این روش واحدهای کنترل مناسب بهصورت سیستماتیک از یک فرایند بهینهیابی میشوند. نتایج نشان میدهند معافیتهای مالیاتی موضوع ماده (132) تأثیری بر اشتغال مناطق کمتر توسعهیافته کشور نداشتهاند.
Nowadays, in many developing countries tax incentives are used in order to affect the regional economy; however most investors declare that these incentives comparing to the other investment barriers are not somewhat important. Anyway, determining conditions and a coherent framework for using tax concessions like tax exemptions and examining their effects on investment, employment and production, are serious challenges for developing and even developed countries’ economic policy makers. Iran’s tax system is one of the few tax systems, which includes many forms of tax incentives for a wide range of audiences. The aim of this study is to evaluate the impact of tax exemptions, article 132 on employment of Iran’s less developed counties for the period from 1996 to 2008 ( 1375 -1387 corresponding to Iranian calendar).
In the present paper, the method used is Synthetic Control Method (SCM). In this method, first, the proper control units are selected systematically via an optimization process. Then, the treatment effects are estimated by extracting a weighted combination from results of control units, and by considering the treated groups’ experimental outcomes in the absence of the Program execution. Results indicate that tax exemptions Article 132 has no impact on employment of Iran’s less developed counties.
خلاصه ماشینی:
متدلوژی روش گروه کنترل ترکیبی فرض میشود یک نمونه شامل عضو (شهرستان ) وجود دارد که در میان آنها شهرستان واحد هدف میباشد (از معافیت های مالیاتی برخوردار شده و قرار است تأثیر این معافیت ها بر نتایج آن بررسی شود) و تا گروه مقایسه بالقوه هستند.
تخمین مدل هدف این مطالعه بررسی تأثیر معافیت های مالیاتی موضوع ماده (١٣٢) قانون مالیات مستقیم مصوب ١٣٨٠/١١/٢٧ هیئت وزیران ، بر اشتغال مناطق کمتر توسعه یافته کشور است .
به منظور استفاده از روش گروه کنترل ترکیبی نیاز به واحدهای درمانی است که در دوره زمانی قبل از اجرای سیاست مشول این قانون نبوده اند اما در دوره بعد از اجرای سیاست مشمول قانون شده اند از میان شهرستان های کمتر توسعه یافته کشور تنها ١٤ شهرستان (فریدن ، سلماس ، مهاباد، میاندوآب ، سنقر، کنگاور، اندیمشک ، بهبهان ، دزفول ، لارستان ، بردسیر، نیریز، تنگستان و آستارا) شامل این ویژگی هستند.
به عبارت دیگر خطوط مشـکی بـالاتر از خطـوط قرمـز قرار گیرند اما نتایج حاصله از تخمین که در اشکال ١تا ١٤ ترسیم شده عکـس ایـن حالـت را نشان میدهندبه عبارت دیگر در مورد اکثر شهرستان های درمان (به استثناء شهرسـتان هـای سلماس ، کنگاور، دزفول و لارستان )، خطوط مشکی پایین تر از خطوط قرمز واقـع شـده انـد که نشان میدهد ظاهرا سیاست معافیت های مالیاتی نه تنها تأثیر مثبتی بر اشتغال صـنعتی ایـن مناطق کمتر توسعه یافته نداشته بلکه باعث کاهش اشتغال در این مناطق هم شده است .
بنابراین این مطالعه با هدف بررسی تأثیر قانون معافیت های مالیاتی موضوع ماده (١٣٢) مصوب ١٣٨٠/١١/٢٧ هیئت وزیران ، بر اشتغال مناطق کمتر توسعه یافته کشور انجام شده است .