چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر میانجی تعهد حرفهای در رابطۀ بین صلاحیت حرفهای و عملکرد شغلی انجام شد. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی با تأکید بر معادلات ساختاری بود. جامعۀ آماری پژوهش را کلیۀ کارشناسان آموزش دانشگاه تهران (340 نفر) تشکیل میدادند. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد و تعداد 180 نفر بهمنزلۀ نمونه انتخاب شدند که گزینش آنها با استفاده از روش طبقهای متناسب صورت گرفت. جمعآوری دادهها براساس پرسشنامههای محققساختۀ صلاحیت حرفهای، تعهد حرفهای مایر، آلن و اسمیت (1993) و عملکرد شغلی هرسی و گلداسمیت (1981) صورت گرفت که ضریب آلفای کرونباخ آنها به ترتیب 95/0، 91/0 و 92/0 به دست آمد و روایی صوری و محتوایی آنها با استفاده از نظر متخصصان تأیید شد. نتایج پژوهش نشان داد: صلاحیت حرفهای در تعهد حرفهای و عملکرد شغلی و تعهد حرفهای نیز در عملکرد شغلی تأثیر مثبت و معنیداری دارد. همچنین، نقش میانجی تعهد حرفهای در رابطۀ صلاحیت حرفهای و عملکرد شغلی تأیید شد.
خلاصه ماشینی:
لذا با توجه به اینکه بررسی های انجام شده نشان می دهند که عملکرد شـغلی کارشناسـان آمـوزش دانشگاه ها در سطح مناسبی قرار ندارد و از آنجا که اگر عملکـرد شـغلی آنـان تقویـت نشـود، قـدرت تحمل ، رقابت و انطباق با تغییرات کاهش می یابد و سازمان به سوی عدم بهره وری و فرسـودگی پـیش خواهد رفت (نادری و همکاران ، ١٣٨٨)، بنابراین تحقیق حاضر به دنبال بررسـی نقـش میـانجی تعهـد حرفه ای در رابطۀ بین صلاحیت حرفه ای و عملکرد شغلی کارشناسان آموزش دانشگاه تهـران و پاسـخ به این سؤال است که آیا می توان با ارتقای صلاحیت های حرفه ای کارشناسان آموزش به طور مستقیم و غیرمستقیم (از طریق ارتقای تعهد حرفه ای ) عملکرد شغلی آنان را بهبود بخشید.
پیشینۀ پژوهش مطالعۀ پیشینۀ تحقیق نشان می دهد که محققان بسیاری در مطالعات و پژوهش های خود صـلاحیت حرفه ای را به منزلۀ یکی از عوامل مهم در بهبود عملکرد کارکنان به شـمار آورده انـد ( Cummings & Worley, 2005; Riggle, Edmondson & Hansen, 2009; Dess, 2007; Leopold, 2005; ٢٠٠٥ ,Yorks ;٢٠٠٦ ,Hunger &Wheelan ) (مؤذن و همکاران ، ١٣٩٠؛ زارعی ، ١٣٩٠؛ حبشی زاده و همکاران ، ١٣٩٠؛ اکبـری ، ١٣٩٠ و دهقـانی و همکـاران ، ١٣٩٣).
همچنین ، محققان و تحقیقات دیگری نیـز بـه صـراحت اهمیـت تعهـد حرفـه ای در بهبـود عملکرد شغلی کارکنـان را بیـان کـرده انـد ( ;١٩٩٤ ,Roberts &Baugh ;١٩٩٢ ,Larkin &Clark Somech & Bogler, 2002; Riketta, 2002; Shan, 1998; Tam, Korczynski & Frenkel, .