چکیده:
گسترش شهرها باعث افزایش تقاضای سفر در ساعات اوج کار و تحصیل شده است. پاسخ گویی به نیاز انجام سفرهای روزانه جمعیت شهرها، به ویژه در شهرهای بزرگ از عهده وسایل غیرجمعی ساخته نیست. لذا روی آوردن به سمت استفاده از انواع سامانه های حمل ونقل عمومی و در راس آن اتوبوسهای تندرو، جهت جابهجایی مردم در شهرها امری بدیهی و اجتناب ناپذیر است. در این پژوهش، هدف اصلی، سنجش رضایت مسافران از خطوط ویژه اتوبوس رانی در شهر شیراز است. دادههای جمعآوری شده با استفاده از روش های آماری کولموگروف- اسمیرنف، روش رگرسیون چندمتغیره، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.
نتایج حاکی از آن است که معیارهای امنیت، ایمنی، قابلیت اطمینان، دسترسی، ظاهر و امکانات رفاهی بر رضایت مسافران موثر بوده است و میانگین رضایت کل با مقدار 1/90بیان گر عدم رضایت مسافران از این سامانه حملونقلی است.
خلاصه ماشینی:
"سیستم اتوبوس رانی که جزئی از سامانه حمل ونقل عمومی است درصورت ارائه خدمات با سطح بالایی از کیفیت می تواند به عنوان یکی از بهترین گزینه ها جهت جابه جایی حجم بالای مسافران در شبکه ای پیوسته در سطح شهر، رضایت خاطر شهروندان را فراهم کرده و باعث افزایش گرایش به استفاده از این سامانه حمل ونقلی می شود (سلطانی ، وجدانی درستکار و فضلی ، ١٣٩٠: ٢).
1. Grigoroudis & Siskos پیشینه و مبانی نظری امروزه گسترش حمل ونقل سریع ، جز خط مشی های اصلی مدیریت شهری در شهرهای بزرگ جهان قرار گرفته است ؛ تحقیقات زیادی در رابطه با رضایت مندی سامانه حمل ونقل عمومی به ویژه اتوبوس رانی براساس شاخص های مختلف صورت گرفته است ؛ در این پژوهش به تعدادی از پژوهش های صورت گرفته در این زمینه اشاره می شود.
راناوانا و هویج ٣ (٢٠١٥) تحقیقی را برای شناسایی عوامل مؤثر بر کیفیت خدمات در حمل ونقل اتوبوس های عمومی انجام دادند که نتایج آن نشان می دهد عواملی هم چون ایمنی اتوبوس ، شکل ظاهری ایستگاه ها و اتوبوس ها، جدول زمان بندی حرکت اتوبوس ، زمان تأخیر و انتظار، نحوه پرداخت کرایه ، سهولت در خرید بلیط ، قابلیت اطمینان ، رسیدگی به شکایات ، سرعت اتوبوس ، اثرات زیست محیطی اتوبوس ها بر رضایت مسافران تأثیرگذار هستند."