هیولای داستان ترس را به فانتزی بدل می کند

"این‌ سنت فضای باروک،چیزی است که ادبیات اروپایی‌ با خودش برای ما می‌آورد و نکتهء جالب این که‌ حتی کشوری مثل آمریکا،ادبیات ترسناک بومی‌ ندارد. اما نکته‌ای که باز به نظرم رسید،این است که‌ آقای طلوعی چه تعریفی از واژه«ترس»دارند؟آیا تعریفی که در ادبیات از ترس هست،همان تعریفی‌ است که در روان‌شناسی هست؟آیا شما این‌ها را دقیقا معادل هم می‌گیرد و بحث‌تان را بر آن پایه‌ می‌گذارید؟دوم این که دوست داشتم اساسا در خصوص ضرورت و اهمیت وجود ادبیات ترسناک‌ صحبت بکنید. آیا معنایش این‌ است که ما مؤلفه‌ها و عوامل آفرینندهء ترس را هنوز پیدا نکرده‌ایم یا در فرهنگ‌مان وجود ندارد؟یا باید بنشینیم تا این داستان‌ها آفریده شود و بعد برگردیم‌ و ببینیم چه چیزهایی بوده که بچه‌ها را ترسانده؟ طلوعی:این بیشتر یک جور طبقه‌بندی‌ ژانری است تا تحلیل شخصی. وقتی ما می‌بینیم یک دفعه یک مجموعهء شش جلدی یا ده‌ جلدی داستان ترسناک زیر چاپ است و با تیراژ و فروش بالا یا مثلا از دوستان کارشناس می‌شنویم‌ که ادبیات ترسناک دارد طرفدار پیدا می‌کند و بچه‌ها علاقه‌مند هستند و می‌خوانند و حتی بارها یک داستان را می‌خوانند،این واقعیت،ما را نسبت‌ به مقوله حساس می‌کند و این که درباره این‌ موضوع فکر بکنیم،حرف بزنیم و بحث کنیم. آیا ژانرهای دیگر و اشکال دیگر نمی‌توانند عواقب سوء داشته باشد که ما از ترس عواقب سوء داستان ترسناک، می‌گوییم که عطایش را به لقایش ببخشیم و اصلا شکل نگیرد بهتر است؟ولی این که چرا شکل نگرفته،مبحث خیلی مهمی است که به‌ نظر من نیاز به ریشه‌یابی دارد که چرا فرهنگ ما شکل نگرفته."