نویسنده: یوسفی، مهدی؛
بهمن 1383 - شماره 88 (6 صفحه - از 33 تا 38)

"از این نظر،در این سطح پایانبندی فارغ از رویداد شکل میگیرد و امری ساختاری و غالبا نوعی اثرگذاری است(که البته غیر روایی نیست؛این نکته بسیار مهمی است و بیشتر به آن خواهیم پرداخت،نه در این مقاله). نکته دیگر این سطح تحلیل این است که میتواند به خوبی،ممیز ضعف روایی پایانبندی قرار بگیرد؛زیرا پایانبندی ضعیف یا آنچه به آن سرهمبندی میگوییم(پس مقصود پایان بندی غیر کوبنده نیست)،همواره در این سطح قابل ردیابی است و تنها دو شکل دار د. غالبا شب و همانطور که گفتیم، فصلها هم روایتی خطی و مبتنی بر تعلیق ندارند،بلکه به یک شهربازی شبیهند و به این ترتیب،ترکیب خرده روایتهای وابسته،یک روایت مستقل را شکل میدهد و آنچه میتواند به عنوان روایت مستقل هر فصل معین گردد، برخورد پیپی با یک وضعیت،عادت،نهاد،انسان یا اتفاق است و این مسئله طبیعی است؛زیرا همانطور که ابتدا گفتیم،کل کتاب روایتگر برخورد ناشیانه پیپی با جهان است و عنصر نامتعین،ارتباط پیپی با یک عنصر از جهان خارجی است و کشش روایی حاصل از تغییر عنصر ارتباط بین این دو. البته که این پایان را میتوان در سطوح دیگر نیز مورد بحث قرار داد،اما برای کوتاه شدن بحث،هر فصل را با سطح تحلیل و نکته دیگری بررسی میکنیم. تفکیک پیپی از باقی مردم در هورا کشیدن،در مرحله روایی باید بررسی شود و شیوه بیان سه جمله پایانی که بدون شک تحت تأثیر کادنس و مدگروی است نیز در سطح تحلیل چهارم جای دارد."
- دریافت فایل ارجاع :
(پژوهیار,
,
,
)