خلاصه ماشینی:
"استفاده از زبان محاوره و گویش و لهجه منطقهای خاص، در نثر یا شعر دینی-چه به صورت تألیف چه ترجمه-بلا مانع است: مشروط بر این که اگر پخش سراسری کتاب،به گویشها و لهجههای دیگر لطمه میزند،پخش آن،تنها محدود به همان منطقه موردنظر شود.
کتابهای آموزش فقه یا احکام برای کودکان یا نوجوانان، اگر براساس فتوای مرجع یا مجتهدی نوشته میشوند،این امر باید روی جلد و در صفحات عنوان داخل و شناسنامه داخل کتاب قید گردد و متن کتاب،کاملا منطبق بر فتوای آن مجتهد(بدون افزایش نظر مرجع یا مجتهدی دیگر یا افزایشهای عرف)باشد.
5-2-3-نگارش کتابهای آموزشی فقه و احکام،براساس پژوهش در آیات قرآن و روایات قابل استناد،گرچه غیر منطبق بر فتواهای مرسوم باشند،برای کودکان و نوجوانان ملا مانع است؛مشروط بر آنکه مستندات احکام(آیات و روایات)،با ترجمه و در صورت لزوم تفسیر آنها همراه با حکم بیایند.
گزینش،تلخیص با بازنویسی کتابهای ادیان،مذاهب و فرقههای غیر اسلامی یا غیر شیعی،یا چاپ و نشر اصل آنها بلامانع است؛ مشروط بر این که اگر در مناطق اسلامی یا شیعی نیز پخش میشوند، روی جلد،عنوان داخل یا شناسنامه کتاب قید شود که مربوط به فلان دین، مذهب فرقه یا عقیده یا تلخیص،گزینش یا بازنویسی مرتبط با فلان دین، مذهب فرقه یا عقیده است.
درج نقاشیهای تخیلی و بدون مابهازای عینی خارجی، در کتابهای آموزشی مسائل و فیزیولوژی دستگاههای جنسی یا آموزش احکام غسل و ازدواج و بلوغ و مسائل دیگر فقه و احکام برای نوجوانان که مستلزم تصویرگری برخی اعضای بدن باشد که پوشیدن آنها در جمع یا جامعه ضروری است،بلامانع است."