چکیده:
مقام رضا، رهایی از تعیّنات دنیوی و کشف و شهود عارفان است که حاصل آن رضایت حقتعالی از بندهاش را در پی خواهد داشت و نتیجه آن دستیابی به حیات طیبه و ورود عـارف به عالـم عنداللّه و زندگانی حقیقی در محضر خداوند است. در رویای عارفان، همواره دری به عالـم غیب گشوده شده که بخش نـورانی وجـود آنان است که با مـراقبـه حاصل میشود. انسجـام و روابـط معنـایی ابیات متن با جلوهگری واژه های مکرّر عرفانی توانسته است، مفاهیم متعالی متون را به منصه ظهور برساند. ابیات عرفانی سرچشمه زلال اندیشههای ماورایی است که از رهگذر آن میتوان به مقام رضـا دست یافت و به درک عرفان اسلامی رهنمون شد. در نهایت مقام محمود، مقـام وجـه الله است که شفـاعت کبرای پیامبر(ص) را محقق میکند. زائـوم با برتری موسیقی اشعار به جای معنا، نقش آفـرینی بی بدیلی در عرفان برعهده دارد.
خلاصه ماشینی:
نتیجهگیری با بررسیهای انجام شده این نتیجه حاصل شد که؛ شطحیات را نمیتوان مانند هر جمله عادی دیگر و با استفاده از نظریۀ گشتاری "چامسکی" تأویل کرد و از روساخت آنها فارغ شد و به ژرفساخت و کشف روابط پنهانی آنها پرداخت؛ زیرا تناقض در شطحیات مانع از آن میشود که آنچه عارف تجربه کرده است به بیان آید و اگر به بیان آمد بدونشک با آنچه اتفاق افتاده یکی نیست و نمیتوان آن را براساس هیچ گشتار یا تأویلی بهطور قطع به روساخت رساند.
تحلیل مقام رضا و حیات طیبه در متون عرفانی با رویکرد به واژههای مکرر فاطمه یاوری 1 دکتر عباسعلی وفایی 2 دکتر ملک محمد فرخزاد 3 دکتر رحیم طاهر 4 چکیده مقام رضا، رهایی از تعینات دنیوی و کشف و شهود عارفان است که حاصل آن رضایت حقتعالی از بندهاش را در پی خواهد داشت و نتیجۀ آن دستیابی به حیات طیبه و ورود عـارف به عالـم عندالله و زندگانی حقیقی در محضر خداوند است.
ضرورت و اهداف پژوهش در این پژوهش به بررسی ارتباط مقام رضا و حیات طیبه با رویکرد به واژههای مکرر عرفانی پرداختیم تا روشن نماییم حیات طیبه، زندگی نیکو است که با درک مقام رضا حاصل میشود و ایمان و عمل صالح، اطاعت از فرمان پروردگار، قناعت و رضا در سختی و...
حیات طیبه همان زندگی نیکو است که با درک مقام رضا حاصل می شود.
انسجام و روابط معنایی ابیات با حضور واژه مکرر عرفانی مفاهیم متعالی را آشکار نموده است و با تحلیل این ابیات، ضمن شکوفایی متون میتوان جایگاه حقیقی مقام رضا را روشن نمود.