چکیده:
هدف این پژوهش، ارزیابی ارتباط بین وضعیت ایمنی و کارآیی اماکن، فضاها و تجهیزات ورزشی از نظر کاربران (دانشجویان دختر و پسر) با میزان شیوع آسیبهای ورزشی است. روش تحقیق، توصیفی است و جمعآوری اطلاعات بهصورت میدانی (پیمایشی) انجام شده است. جامعۀ آماری شامل دانشجویان سال تحصیلی 89- 88 (حدود 6000 نفر) بود که 800 نفر دانشجوی شرکتکننده در فعالیتهای، آموزشی و فوق برنامۀ ورزشی(400 دختر و 400 پسر) بهعنوان نمونه در این مطالعه مشارکت کردند. ابزار جمعآوری دادهها پرسشنامۀ محققساختهای شامل 35 گزاره بود که روایی صوری و محتوایی آن از نظر متخصصان قابل قبول (بیش از 70 درصد) بود و پایایی آن طبق ضریب آلفای کرونباخ 87 درصد بهدست آمد. همچنین برای تعیین روائی سازۀ آزمون و میزان کفایت حجم نمونه از روش تحلیل عاملی استفاده شد که مقدار ضریب کفایت حجم نمونه 85/0 بهدست آمد. تعداد آسیبهای رخ داده در اماکن ورزشی از سال 1386 تا 1389 از طریق بخش پژوهشی جمعآوری شد. از آزمون کولموگروف – اسمیرنف بهمنظور تعیین طبیعی بودن توزیع، از آزمون لوین برای تعیین تجانس واریانس و از آزمون t مستقل برای مقایسۀ نظرات دو گروه آزمودنی استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان میدهد بهطور میانگین 65 درصد از دانشجویان دانشگاه وضعیت ایمنی اماکن، تجهیزات و فضاهای ورزشی و همچنین کارآیی متناسب با مکانی آموزشی - مسابقاتی را قابل قبول ارزیابی میکنند. ضمن اینکه 22 درصد از دانشجویان پسر و 30 درصد از دانشجویان دختر وضعیت بهداشت اماکن و فضاهای ورزشی را نامناسب معرفی کردند. از طرف دیگر، بررسی گزارشهای بروز آسیبهای جسمانی در حوزههای مختلف دانشگاه نشان میدهد بیش از 60 درصد کل آسیبهای جسمانی دانشجویان در زمان فعالیتهای ورزشی در این اماکن رخ داده است؛ از این رو با توجه به حساسیت وضعیت ایمنی و ضرورت افزایش درصد ایمنی فعالیت و جلوگیری از هرگونه حادثۀ احتمالی پیشنهاد میشود با توجه به استانداردهای مطلوب، برنامهریزی لازم برای افزایش ضریب ایمنی و بهداشتی پیشبینی و کاربرگهای لازم برای کنترل و ارزیابی دقیق وضعیت ایمنی و بهداشتی مستمر از طرف نیروی انسانی متخصص تهیه شود. ضمناً در بخشهای دیگر دانشگاه (کارگاهها و آزمایشگاهها) نیز تحقیقات مشابهی اجرا شود تا برنامهریزیهای لازم برای بهرهبرداری نتایج این پژوهش از سوی مدیران و مربیان انجام و کلاسهای آموزشی برای کارکنان این بخش طراحی و اجرا شود.
خلاصه ماشینی:
هدف کلی این پژوهش پاسخگویی به این سؤالات بود که آیا وضعیت ایمنی زمینهای ورزشی، تجهیزات، اماکن و تاسیسات ورزشی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی از نظر دانشجویان مناسب است یا خیر؟ نتایج این تحقیق میتواند به مسئولان مجموعۀ ورزشی و نیز مدیران ایمنی و متصدیان اداری این بخشها در برنامهریزی برای شناخت و جبران کمبودها و نارساییهای احتمالی کمک کند و آنها را به استانداردهای ملی و بینالمللی نزدیک کند.
) شمارۀ گزاره جنس درصد پاسخگویی کاملا مخالف مخالف بدون نظر موافق کاملا موافق جمع کل 1 2 3 4 5 12،24،26،27 مرد 22/19 89/17 13/4 73/12 5/46 100 زن 15/5 18/3 35/79 02/5 28/7 100 همانگونه که جدول 3 نشان میدهد بهطور کلی حدود 59 درصد از دانشجویان پسر دانشگاه وضعیت کلی ایمنی و کارآیی کفپوش زمینها و متعلقات فضاهای ورزشی روباز را مناسب ارزیابی کردهاند.
مقایسۀ میانگینهای نمرات کسبشده با ایمنی و کارآیی عناصر غیرسازهای مجموعۀ ورزشی دانشگاه شمارۀ گزاره جنسیت SD±M df t P 16 مرد 7/2 798 22/0 83/0 زن 72/2 17 مرد 14/2 798 4/0 68/0 زن 11/2 18 مرد 08/2 798 26/0 79/0 زن 06/2 29 مرد 44/2 798 3/0 76/0 زن 41/2 30 مرد 452/2 798 17/0 - 87/0 زن 46/2 31 زن 92/2 798 0/0 1 مرد 92/2 35 زن 06/2 798 3/0 76/0 مرد 04/2 با توجه به نتایج ارائهشده در جدول 11، بین نظرات دانشجویان دختر و پسر در مورد ایمنی و کارآیی عناصر غیرسازهای (سیستمهای روشنایی، حرارتی و تهویهای) مجموعۀ ورزشی دانشگاه، از نظر آماری تفاوتی وجود ندارد و طبق نتایج آمارهای توصیفی، حدود 42 درصد از دانشجویان دانشگاه وضعیت کلی ایمنی و کارآیی این عناصر را نامناسب ارزیابی کردهاند.