چکیده:
از جمله مسائل مورد اختلاف فقهای مذاهب اسلامی، «قِران» در نماز واجب است. «قِران» بهمعنای جمع نمودن میان دو سوره قرآن کریم بعد از حمد در یک رکعت از نماز است. مسئلهای که باید پاسخ داده شود این است که با توجه به اینکه قرائت قرآن در کتاب و سنت بسیار سفارش شده و از دیگر سوی در روایات، قرائت دو سوره بعد از حمد مورد نهی قرار گرفته است، وظیفه چیست؟ فتوای برخی از فقها تحریم و حتی بعضاً مبطل بودن آن است. برخی دیگر آن را تجویز نموده و اما مکروه میشمارند و شماری نیز آن را مباح میدانند. این مقاله با نگاهی تقریبی و بهشیوه تحلیلی موضوع را بازکاوی کرده است. براساس مطالعه انجامگرفته، بهاستناد آیات قرآن کریم و احادیث رسیده از پیامبر اکرم(ص) و با عنایت به سایر ادله فقهی موجود، به نظر میرسد که مقتضای جمع میان ادله، کراهت قِران باشد.
One of the problems which is a subject of argument among Islamic jurists is that whether reciting two chapters of the holy Quran after Surah al-Fatihah is permitted in a single unit (Rak‘ah) of an obligatory prayer or not. Reciting two chapters of the holy Quran after Surah al-Fatihah in a single unit is called Qiran. Some scholars maintain that it is forbidden and even it causes the prayer to become void. Some others believe that it is better not to be recited; and eventually some hold that it is permitted. This research analyses the issue comparatively and through study of the verses of the Quran and the traditions of the holy prophet if Islam and other Jurisprudential proofs، has come to the conclusion that it is not forbidden to recite two chapters of the holy Quran after Surah al-Fatihah، but this is recommended not to be done in obligatory prayers.
خلاصه ماشینی:
"سؤال اساسی دیگر مطرح و مورد مطالعه این جستار در این زمینه آن است که آیا قرائت بعد از حمد در نماز، براساس نهی رسیده در روایات، باید محدود به یک سوره باشد یا بهاستناد آیات و روایاتی که سفارش به قرائت هرچه بیشتر قرآن مینماید، میتوان بیش از یک سوره نیز قرائت نمود؟ موضوع بحث این جستار پاسخ به این پرسش، یعنی بررسی قران در نماز است، بدین معنا که آیا در رکعت اول و دوم نمازهای واجب روزانه، پس از خواندن فاتحه، تلاوت دو سوره کامل جایز است؟ یا اینکه: تکرار قرائت یک سوره یا قرائت دو سوره متفاوت موجب خلل و بطلان نماز است؟ بررسی این موضوع، ضمن مطالعه یک موضوع فقهی با نگاهی نو بر مبنای منابع اسلامی، موجب تقریب مذاهب اسلامی است، چه اینکه دیدگاه مذاهب مختلف براساس منابع فقهی و بهویژه براساس مشترکات بهگونهای علمی و با پرهیز از تعصب مورد کنکاش قرار میگیرد.
از عبارت شیخ طوسی در استبصار کراهت و نه حرمت برداشت میشود، چه اینکه وی بعد از نقل روایت علی بن یقطین که امام کاظم( در آن میفرماید: «اشکال ندارد» (همو، 1363ش، 1/317)، میگوید: «این خبر را باید بهنوعی اجازه تلقی نماییم، هرچند افضل آن چیزی است که قبلا گفتیم، زیرا در بین مبطلات نماز، جمع بین دو سوره از چیزهایی که نماز را باطل شمرده، نیامده است و روایات نیز در کراهت آن صراحت دارد» (همان، 1/317)."