چکیده:
ضمانتنامۀ بانکی یکی از کارامدترین ابزارهای مالی است. دلیل اهمیت نقش آن در روند انعقاد قراردادها و انجام معاملات، مستقل بودن آن از قرارداد پایه فیمابین ضمانتخواه و ذینفع، و قرارداد صدور ضمانتنامه میان ضامن و ضمانتخواه است. با توجه به همین ویژگی استقلال ضمانتنامه درصورتیکه مضمونعنه از تعهدات خود به موجب قرارداد پایه قصور کند، ذینفع بدون نیاز به اثبات آن قصور میتواند وجه ضمانتنامه را مطالبه کند. در جریان مطالبۀ وجه از جانب ذینفع، ممکن است بهمنظور توجیه منع و عدم پرداخت وجه ضمانتنامه بهترتیب ضمانتخواه و ضامن به تهاتر استناد کنند. نظر به روابط مذکور فیمابین ضمانتخواه و ذینفع، ضامن و ضمانتخواه، ضامن و ذینفع و نهاد تهاتر که از اطالۀ روند پرداختهای متقابل جلوگیری میکند، باید دید که در کدام رابطه میتوان در مقابل ذینفع به تهاتر استناد کرد؟ با توجه به مفهوم استقلال ضمانتنامه، درصورتیکه شرط خلاف آن نشده باشد، تنها ضامن میتواند در خصوص مطالبات متقابل خود از ذینفع و بدهی که بابت پرداخت وجه ضمانتنامه به وی دارد به تهاتر استناد کند و از تعهد پرداخت به موجب ضمانتنامه بری گردد. همین رویکرد در مقررات بینالمللی و داخلی نیز اتخاذ شده است.
Bank guarantee is one of the most efficient financial instruments that what is the importance of its role in the process of signing the contracts and transactions is the independence of the underlying contract between the beneficiary and principal and the contract for issuing the guarantee between guarantor and principal. Due to these characteristics، if the principal fails to perform his obligations in underlying contract، Beneficiary can demand guarantee without having to prove negligence. During the demand of guarantee it’s possible to be resorted to set-off by principal and guarantor. In view of the above-mentioned relations between principal and guarantor، principal and beneficiary and guarantor and beneficiary and set-off that prevent from prolongation of mutual payments، it must see that in which relationship can be relied on set-off against beneficiary? According to the concept of independence guarantee، the only guarantor can invoke to set-off for mutual demands against beneficiary and then to be innocent of his debts. The same approach was also adopted in international and domestic regulations
خلاصه ماشینی:
استناد به تهاتر از جانب ضمانت خواه چنانچه پس از صدور ضمانت نامه ضمانت خواه بنا به هر دلیلی از ذی نفع ضمانت نامه طلبکار شود، خواه طلب مذکور ناشی از قرارداد پایه یا هر رویداد حقوقی دیگر باشد، با توجه به اینکه تهاتر به حکم قانون رخ می دهد و در اثر تهاتر میان طلب حادث و دین سابق ، تعهد ضمانتخواه به پرداخت وجه ساقط می شود، باید دید آیا ضمانتخواه می تواند ذی نفع را از مطالبه و وصول وجه ضمانت نامۀ بانکی منع کند؟ یکی از پرونده های مطرح در این زمینه پروندة اشتاین مایر علیه وارنر١ بود.
Commercial letters of credit استقلال در روابط فی مابین ضمانتخواه و ذی نفع ، حتی اگر طلب مذکور نیز از قرارداد پایه ناشی شده باشد، ضمانت خواه نمی تواند ضامن را از تعهد پرداخت با این حقیقت که ادعا و طلب متقابلی علیه ذی نفع دارد، منع کند (١١ & ١٠ :٢٠٠٦ ,Hsin Hsu).
با اینکه در برات و دیگر اسناد تجاری متعهد سند می تواند صرف نظر از اصل عدم توجه به ایرادات ، در مقابل دارندة بلافصل به تهاتر توسل جوید و از تعهد پرداخت بری الذمه شود، نمی توان چنین فرضی را در مورد ضمانت نامه های بانکی تصور کرد، زیرا برخلاف برات و دیگر اسناد تجاری که مستقیما میان خریدار و فروشنده است ، ضمانت نامه توسط شخص ثالثی (ضامن ) با این هدف به ذی نفع اعطا شده که از استناد به هر گونه ایراد و ادعایی که از قرارداد پایه نشأت می گیرد، از جمله تهاتر اجتناب شود.