چکیده:
این مقاله در پی اثبات مقامات معنوی مهدی موعود با استفاده از روایات معتبر اهل سنت است و کوشیده تا سه مقام: نصب الهی، علم الهی و عصمت را برای ایشان به اثبات برساند. نصب الهی از طریق بعثت الهی مهدی موعود برای گسترش عدل در پهنه زمین و نیز مقام خلیفه اللهی امام مهدی به اثبات می رسد. علم الهی از دو راه امامت مطلقه مهدی موعود بر حضرت عیسی که صاحب علم الهی است و احیای سنت نبوی به دست مهدی ثابت می شود. عصمت ایشان نیز با استفاده از روایاتی است که مهدی را از اهل بیت و عترت پیامبر معرفی می کند و نیز روایاتی که اطاعت از وی را علی الاطلاق واجب می داند. همچنین می توان برای اثبات عصمت مهدی از امامت مطلقه وی بر عیسای نبی که مقام عصمت دارد، بهره برد. در نتیجه این نوشتار در پی آن است که بر شعار همایش یعنی مهدویت محور مشترک مذاهب اسلامی تاکید دوباره ای کند و بگوید که چنان چه شیعه و اهل سنت به منابع اصیل و روایات ریشه دار خود مراجعه کرده و منصفانه در آن تاملی عقل مدارانه و تحلیل محور داشته باشند، به یک نقطه مشترک خواهند رسید. روش گردآوری داده ها در این مقاله کتابخانه ای و روش تحقیق در آن توصیفی تحلیلی است.
خلاصه ماشینی:
"/> چکیده این مقاله در پی اثبات مقامات معنوی مهدی موعود با استفاده از روایات معتبر اهلسنت است و کوشیده تا سه مقام: نصب الهی، علم الهی و عصمت را برای ایشان به اثبات برساند.
"/> با این وجود روایت صریحی دال بر مقامات معنوی مهدی موعود ندارد مگر روایاتی که عمدتا از طریق شیعه نقل شده و یا در کلمات اهل عرفان از اهلسنت مانند ابن عربی دیده میشود.
پرسش این است که آیا ایشان در این امر ماموریت الهی دارند و از جانب خدای متعال به این کار برگزیده شدهاند (نصب الهی) یا تنها یک مصلح اجتماعیاند که با تفکر و تصمیم خویش به این کار دست خواهند زد؟ (آذرشین فام، 1395: 87) در برخی روایات اهلسنت، از پیامبر اعظم( چنین نقل شده است که خداوند باعث حضرت مهدی برای ایجاد حکومت عدل جهانی است.
بعثت الهی</H3> روایت اول: ابن ابی شیبه در المصنف در روایتی نقل میکند که پیامبر اکرم( فرمود: الفضل بن دکین قال حدثنا فطر عن القاسم بن أبی بزة عن أبی الطفیل عن علی عن النبی( قال: لو لم یبق من الدهر إلا یوم لبعث الله رجلا من أهلبیتی یملاها عدلا کما ملئت جورا.
(ابن ابی شیبه: 1409: ج8، 678) این روایت را احمدبن حنبل در مسند به سند خود نقل کرده است (ابن حنبل، بیتا: ج1، 99) ابی داود نیز در سنن آن را نقل کرده است: «لو لم یبق من الدهر الا یوم لبعث الله رجلا من اهلبیتی یملاها عدلا کما ملئت جورا».