خلاصه ماشینی:
"در این مقاله،ما به بحث پیرامون نظامهای ارزی پنج کشور در منطقه که به سمت اقتصاد باز قدم برمیدارند،یعنی مصر،اردن،لبنان،مراکش و تونس و یک کشور تولیدکننده نفت،یعنی ایران میپردازیم تا ببینیم که آیا این کشورها در همان حال که سیاستهای اقتصادی بازار را در پیش گیرند، نیازمند اتخاذ ترتیبات ارزی انعطافپذیر هستند؟ با توجه به آسیبپذیری ایران در برابر شوکهای شرایط مبادله، تداوم اصلاحات تجاری، برنامهریزی برای آزادسازی تدریجی قیمت و چشماندازهای مربوطه به ورود سرمایههای عمده به داخل،به نظر میرسد که انتخاب نظام نرخ ارز شناور مدیریت شده مناسب خواهد بود.
انباشت ذخایر رسمی ناخالص، معادل نه ماه از واردات تا انتهای سپتامبر 2002 باعث (به تصویر صفحه مراجعه شود) نظام نرخ ارز در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا باید شناور باشد یا ثابت؟ کاهش آسیبپذیری اردن در برابر شوکها شده است، درحالیکه تعدیل مالی که نسبتهای بدهی عمومی را کاهش داد،توانسته است قابلیت اعتبار را بهبود بخشد و مجالی را برای اعمال سیاست مالی ضد ادواری به وجود آورد.
هزینه تعدیل این شوکها به احتمال قوی در نظام نرخ ارز انعطافپذیر نسبت به نظام تثبیت نرخهای ارزی در صورت تساوی سایر موارد،کمتر خواهد بود انتخابی صحیح گرچه به نظر میرسد که گذار به سمت ترتیبات ارزی انعطافپذیرتر برای مصر وایران مناسب باشد، اما تنها این مهم باقی میماند که بهویژه با توجه به نفوذ مالی سیاستگذاری پولی در ایران و نیاز به ایجاد چارچوب نهادین قاطع برای هماهنگی سیاست مالی و پولی در هر دو کشور،بفهمیم که آیا نظام ارزی در این دو کشور بیشتر شیاور خواهد بود یا کمتری شده؟با اینهمه،برای سایر کشورها ضرورت ایجاد انعطافپذیری بیشتر برای نرخ ارز ممکن است در میانمدت یا بلندمدت به وجود آید."