چکیده:
هدف: این پژوهش به دنبال بررسی تاثیر بازیهای ایفای نقش شغلی بر مسئولیتپذیری»
انطباق پذیری مسیرشغلی و افکار ناکارآمد حرفهای دانشآموزان شهر اصفهان بود. روش: جامعه
آماری این پژوهش» شامل کلیه دانشآموزان پسر دوره اول متوسطه ناحیه ۳ شهر اصفهان در
سال تحصیلی ۲-۹۳٩ بودند. طرح تحقیق شبهتجربی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه
گواه بود. گروه نمونه شامل ۸۸ نفر بودند که به شکل داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند. از
3 میان ۶۶ نفر در گروه آزمایش و ۶۶ نفر در گروه گواه به صورت تصادفی گمارده شدند.
گروه آزمایش در ۸ جلسه ۷۵ دقیقهای بازی ایفای نقش شغلی شرکت کردند و هرکدام یک
نقش شغلی را ایفا نمودند. دادهها با استفاده از زیرمقیاس مسئولیتپذیری از پرسشنامهی ۵
عاملی شخصیت نئوء پرسشنامهی انطباقپذیری مسیرشغلی و پرسشاامهی افکار ناکارآمد
حرفهای جمعآوری شد. جهت تحلیل دادهها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافتهها:
یافشهها نشان داد که بین میانگین نمرات گروه آزمایش و گروه کشرل در متغیرهای
مسئولیتپذیری» انطباقپذیری مسیر شغلی و باورهای ناکارآمد حرفهای تفاوت معناداری
وجود دارد (P<0/05). نتیجه گیری: بازیهای ایفای نقش شغلی میتوانشد مسئولیتپذیری و
انطباق پذیری شغلی را افزایش و افکارناکارآمد شغلی را کاهش دهند.
خلاصه ماشینی:
بنابراین، با توجه به اینکه براساس نظر استورمی و سلیک (2017)، رشد شغلی صحیح حاصل تعامل و ترکیب متغیرهای گوناگون فردی و اجتماعی است و با وجود نیاز روزافزون جوامع امروزی به افراد توانمند و آماده برای وارد شدن به بازار کار، افرادی که مسئولیتپذیری بالا دارند و قادرند با چالشهای پی در پی شغلی مقابله کنند و نیز ضرورت آموزشهای شغلی به شیوههای جذاب و دوستداشتنی از سنین پایین، پژوهش حاضر به دنبال پاسخگویی به این سؤال است که آیا بازیهای شغلی بر متغیرهای مهم شغلی مانند مسئولیتپذیری، انطباقپذیری شغلی و باورهای ناکارآمد حرفهای اثر دارد یا خیر؟ روش پژوهش طرح تحقیق این پژوهش نیمه تجربی با یک گروه آزمایش و یک گروه گواه و اجرای پیشآزمون و پسآزمون بود.
فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد نمرات مسئولیتپذیری، انطباقپذیری مسیر شغلی و افکار ناکارآمد حرفهای در دو گروه آزمایش و به تصویر صفحه مراجعه شود همانگونه که در جدول 2 مشاهده میشود، میانگین مسئولیتپذیری در دانشآموزان آموزشدیده از طریق بازی ایفای نقش بیشتر از میانگین مسئولیتپذیری در دانشآموزان گروه گواه میباشد.
همچنین، با توجه به توان آماری میتوان گفت که با اطمینان 94 درصدی آموزشهای ناشی از بازی ایفای نقش دانشآموزان بر مسئولیتپذیری آنها اثر داشته و نیز با 52 درصد و 98 درصد اطمینان بر دو متغیر دیگر شامل انطباقپذیری مسیر شغلی و افکار ناکارآمد حرفهای هم تأثیرگذار بوده است.
بحث و نتیجهگیری یافتههای پژوهش حاضر نشان میدهد که آموزش کسب و کار از طریق بازی کردن و ایفای نقش شغلی بر افزایش مسئولیتپذیری و انطباقپذیری مسیر شغلی و کاهش افکار ناکارآمد حرفهای دانشآموزان پسر تأثیرگذار است.