خلاصه ماشینی:
"میخواهیم نوعی جامعه تعاونی داشته باشیم که در آن دولت خطراتی را که مردم را تهدید میکند بر عهده بگیرد یا جامعهای را حفظ کنیم که مبتنی بر آزادی و مسئولیت است و پوشش خطرات بین دولت، مؤسسات خصوصی بیمه و خود مردم تقسیم شده است؟به عبارت دیگر در دنیای فردا بیمه باید امری جمعی یا نتیجه فعالیت جمعی باشد؟ برای درک وسعت این سؤال کافی است نظری به جوامع کنونی بیندازیم.
لیکن در صورت وقوع جنگ این تعداد بمراتب بیشتر از میزان پیش بینی شده میگردد و به همین مناسبت ریسک جنگ از بیمه نامه مستثنی گردیده است، همچنین زمانی که رکود اقتصادی حاکم میگردد تعداد بیکاران بمیزان قابل توجهی افزایش خواهد یافت و احتمال اینکه فردی از جامعه بیکار شود مستقل از احتمال بیکاری افراد دیگری نخواهد بود.
شاید سؤال شود پس چگونه جامعه میتواند اعضاء خود را در مقابل چنین ریسکهایی بهتر از مؤسسات بیمه تأمین دهد؟جامعه بمراتب در شرایط بدتری قرار دارد زیرا باید در جنگ شرکت نماید و یا رکود اقتصادی موجب ناتوانی منابع مالی مورد نیاز برای چنین تأمینی خواه بود.
چهارم اینکه آیا دولت مانند سایر بخشهای اقتصادی نباید مشوق رقابت در صنعت بیمه گردیده و موانعی را که خود ایجاد نموده است از سر راه ایجاد رقابت کاملا بر طرف سازد؟ نقدی به سخنرانی پروفسور ریموند بار نوشته:جی دیوید کومینز 22P} آقای بار در سخنرانی خود به تقاضای روز افزون برای تأمین اقتصادی توجه داشته و حوزه فعالیت بخش خصوصی را در پاسخ باین تقاضا در برابر بخش عمومی مورد بررسی قرار داده است."