چکیده:
مقدمه: شناسایی روند و علل مرگ و میر می تواند مبنای برنامه ریزی و سیاست گذاری بهداشتی و درمانی در جامعه باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین علل مرگ ومیر بیماران بستری در بیمارستان بر اساس طبقه بندی بین المللی بیماری ها بوده است.
روش پژوهش: این مطالعه توصیفی - تحلیلی به صورت گذشته نگر انجام شد. جامعه آماری پژوهش بیماران بسـتری فوت شده در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه های علوم پزشکی استان سمنان از سال 1390 لغایت 1394 بوده است. روش نمونه گیری سرشماری بوده، ابزار جمع آوری داده ها چک لیستی بود که از سامانه ثبت مرگ معاونت درمان دانشگاه ها استخراج گردید. داده ها پس از جمع آوری در نرم افزار20 SPSSوارد و سپس با استفاده از آزمون آماری در سطح معنی داری p≤0.05 تحلیل گردید.
یافته ها: تعداد مرگ ثبت شده 8270 مورد ، تعداد مرگ و میر شهرنشینان (76/3 %)6307 مورد، مردان (53/8 %)4450 مورد بوده است. بیشترین فراوانی مرگ و میربه ترتیب برای بیماری های دستگاه گردش خون (38/7%) 3201، سرطان ها (15/5%) 1278 و بیماری های دستگاه تنفسی (10/5%) 865 مورد بوده است. بین مرگ و میرها با جنسیت، محل سکونت و رده های سنی رابطه معنی داری وجود داشته است (p<0.001). بین فصول مختلف از لحاظ مرگ و میر ارتباط معنی داری وجود داشته است (p<0.001).
نتیجه گیری: بیماری های مزمن و غیرواگیر اصلی ترین عامل مرگ و میر شناخته شده اند که سیاست گذاران نظام سلامت می توانند از طریق برنامه های غربالگری، توانمندسازی مردم و وضع قوانین و مقررات در راستای ترویج شیوه زندگی سالم ، زمینه کاهش این بیماری ها را فراهم سازند.
Introduction: Identifying the trends and causes of mortality can be a base for health-care policy-making and planning in society. This study aimed at identifying the causes of the mortality of hospitalized patients based on International Classification of Diseases.
Methods: This retrospective study was a descriptive-analytical one. Research population included all inpatients died in hospitals under supervision of Semnan University of Medical Sciences during a 5-year period (2011-2016). Sampling was done as the senses and data were collected by a checklist extracted from death registration system of the Treatment Deputy of the university. Data were analyzed in SPSS by applying statistical approaches in the significant level of p≤ 0.05.
Results: 8،270 hospital mortalities were registered during the period. 6،370 (76.3%) of dead patients were burghers and 4،450 (53.8%) were male. The most frequent causes of the mortality were cardiovascular diseases (3،201، 38.7%)، cancers (1،287، 15.5%)، and respiratory diseases (865، 10.5%). There were significant differences among the mortality rates according to patients' gender، residences، and age ranges (p< .001).
Conclusion: Chronic and non-communicable diseases were the main causes of the mortality. Health policy-makers can decrease in these diseases by applying screening programs، empowering people and endorsing regulations on safety life style and so on.
خلاصه ماشینی:
"001) بحث ونتیجهگیری نتایج این مطالعه نشان داد که بیشترین فراوانی مرگ و میرثبت شده برای بیماریهای دستگاه گردش خون (فصل نهم) و کمترین فراوانی مرگ و میر ثبت شده برای بیماریهای چشم و گوش (فصول هفتم و هشتم) بدون هیچ مورد ثبت شده بوده است، همچنین علت مرگ در میزان قابل توجهی از گواهیهای صادره در بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی استان سمنان با نوع بیماری، جنس بیمار، سن بیمار، محل زندگی (شهر و روستا) و رتبهبندی ICD-10 ارتباط معنیداری داشت.
یافتههای این پژوهش در خصوص بیشترین مرگ ثبت شده برای رده سنی 75 تا 85 سال با یافتههای مطالعات وانگ و همکاران تحت عنوان مرگ و میر سن و جنس خاص در 187 کشور، 1970-2010: تجزیه و تحلیل سیستماتیک برای مطالعه بار جهانی بیماری 2010[4]، محمودی و همکاران تحت عنوان بررسی اپیدمیولوژیک، مرگ و میر بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد[1]، فرشته نژاد و همکاران تحت عنوان برآورد امید زندگی و ارتباط آن با عوامل اجتماعی موثر بر سلامت در جمعیت شهری مناطق مختلف شهر تهران در سال 1387[22] همراستا بود ، در مطالعه Ansary و همکاران[23] بیشترین مرگ گزارش شده در سن 70 سالگی بوده است، به نظر محقق چرایی شکاف مورد مطالعه نمونههای آماری مختلف در تحقیقات مذکور بوده است."