چکیده:
در این مطالعه تاثیر توسعه اقتصادی و گسترش شهرنشینی بر آلودگی زیست محیطی در ایران در سالهای 1392-1350 مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور با استفاده از رهیافت خود رگرسیو با وقفههای گسترده (ARDL) رابطه بلندمدت و کوتاهمدت میان انتشار گاز دی اکسیدکربن (CO2) به عنوان شاخص تخریب محیط زیست با درآمد ملی سرانه، رشد شهرنشینی، مصرف انرژی و آزادسازی تجاری مورد آزمون قرار گرفت. نتایج مطالعه رابطه U وارون میان گسترش شهرنشینی و انتشار آلودگی را نشان داد. همچنین، اثر متغیر درآمد ملی سرانه مثبت و از اهمیت آماری برخوردار بوده و انتظار میرود با افزایش 10 درصد در درآمد سرانه، مقدار انتشار سرانه آلودگی در بلندمدت 5/ 8 درصد و در کوتاهمدت حدود 7 درصد افزایش یابد. همچنین، با 10 درصد افزایش در مصرف سرانه انرژی انتظار میرود که سرانه انتشار CO2در بلندمدت 5/ 4 درصد و در کوتاهمدت حدود 4 درصد افزایش یابد. در نهایت، آزاد سازی تجاری در کوتاهمدت، تاثیری مثبت بر سرانه انتشار آلودگی دارد، اما در بلندمدت اثر معنیدار ندارد.
In this study، the effects of economic development and urbanization on environmental degradation in Iran were analyzed over the period of 1971- 2012. For this propose، the long and short run relationships between CO2 emission per capita as an environment degradation index and per capita national income، urbanization، energy consumption per capita and trade openness were investigated applying Autoregressive Distributed Lag (ARDL) approach. The empirical results revealed that the relationship between urbanization and CO2 emission per capita is inverted U-shaped and statistically significant. Also، the impact of national income per capita is positive and statistically significant and a 10 percent increase in national income would increase CO2 emission by 8.5 and 7 percent respectively in long and short run. Moreover، a 10 percent increase in energy consumption is linked with 4.5 and 4 percent growth in CO2 emission in long and short run، respectively. Although the impact of trade openness is positive on CO2 emission and statistically significant in short run، there is not significant impact in long run.
خلاصه ماشینی:
"برای این منظور با استفاده از رهیافت خود رگرسیو با وقفه های گسترده (ARDL) رابطه بلندمدت و کوتاهمدت میان انتشار گاز دی اکسیدکربن (CO٢) به عنوان شاخص تخریب محیط زیست با درآمد ملی سرانه ، رشد شهرنشینی، مصرف انرژی و آزادسازی تجاری مورد آزمون قرار گرفت .
در پیوند ارتباط مقدار تخریب محیط زیست در قالب انتشار گازهای گلخانه ای با رشد اقتصادی و مصرف انرژی، دو عامل تجارت بین الملل و شهرنشینی نیز دارای اهمیت میباشند و در مطالعات اخیر تاثیر این دو عامل بیش تر مورد بررسی قرار گرفته است .
شهباز و همکاران (٢٠١٤) رابطه رشد اقتصادی و 1- Lantz and Feng 2 -Soytas 3 -Chebbi 4 -He & Richard 5 -Pao 6- Kareem 7 -Lin 8 -Li 9.
لذا، با توجه به گسترش سریع جامعه شهری و رشد پویای شهرنشینی و در پی تأثیر آن بر تولید گازهای گلخانه ای به عنوان یکی از مهم ترین عوامل آلودگی هوا در ایران از یک سو و نتایج متفاوت تاثیر متغیرهای گوناگون بر انتشار آلودگیهای زیست محیطی در کشورهای گوناگون، نیاز مبرم به مطالعه ارتباط میان شهرنشینی، رشد اقتصادی، مصرف انرژی، آزاد سازی تجاری و آلودگی هوا برای سیاست گذاریهای بلندمدت احساس میشود.
یافته های این دو جدول حاکی از وجود یک رابطه U وارون میان سرانه آلودگی ناشی از انتشار دیاکسید کربن و رشد شهرنشینی میباشد و ضرایب متغیر شهرنشینی و توان دوم آن در کوتاه و بلند مدت دارای اهمیت آماری است .
CO2 emissions, economic growth, energy consumption, trade and urbanization in new EU member and candidate countries: a panel data analysis."