چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر تحریک الکتریکی فراجمجمهای بر توجه انتخابی در شرایط تکلیف دوگانه انجام گرفت. این پژوهش از نوع نیمه تجربی بود. بدین منظور تعداد 28 نفر از دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز با میانگین سنی 46/2±32/25 سال به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب، و سپس به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی و شم تقسیم شدند. از تمامی شرکتکنندگان آزمون تکلیف دوگانه اثر استروپ قبل و بعد از تحریک الکتریکی فراجمجمهای به عمل آمد. این آزمون شامل چهار فاصله زمانی 50، 100، 300 و 900 هزارم ثانیه بین دو محرک در سه حالت اثر استروپ در شرایط تکلیف دوگانه بود. نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب نشان داد که میانگین زمان واکنش گروه آزمایشی به طور معناداری از گروه شم بهتر بود؛ در نتیجه تحریک الکتریکی قطعه پیشپیشانی قشر مغز باعث کاهش اثر دوره بیپاسخی روانشناختی میشود. پس تحریک الکتریکی، ظرفیت توجه یا سرعت پردازش اطلاعات را در انسان بهبود میدهد.
The current study aimed to investigate the effect of transcranial direct current stimulus on selective attention in dual task paradigm. By semi-experimental method 28 students of Shahid Chamran University of Ahvaz were recruited (mean age: 25.32±2.46) by at available sampling method and assigned into experimental and Sham equally groups. Participants were asked to perform dual task test of Stroop’s effect before and after transcranial stimulus. The test included four stimulus onset synchronized of 50, 100, 300 and 900 thousandth of a second between two stimuli in three Stroop’s effect conditions with dual task paradigm. The results of the mix analysis of variance revealed that the mean of reaction time in experimental group was better than the other one (p<0.05), therefore, it can result that the transcranial stimulus of prefrontal cortex method decreased the effect of psychological refractory period. Thus this method can improve the capacity of selective attention or information process in humankind
خلاصه ماشینی:
تأثير تحريک الکتريکي فراجمجمه اي بر توجه انتخابي در شرايط تکليف دوگانه The Effect of Transcranial Direct Current Stimulus on Selective Attention in Dual Task Paradigm رسول عابدان زاده * Rasool Abedanzadeh سعيد آلبوغبيش ** Saeed Alboghobish چکيده پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر تحريک الکتريکي Abstract The current study aimed to investigate the effect فراجمجمه اي بر توجه انتخابي در شرايط تکليف دوگانه انجام of transcranial direct current stimulus onگرفت .
The results of the mix analysis ofvariance revealed that the mean of reaction time گروه شم بهتر بود؛ در نتيجه تحريک الکتريکي قطعه پيش – in experimental group was better than the otherپيشاني قشر مغز باعث کاهش اثر دوره بيپاسخي روانشناختي therefore, it can result that the ,(٠٠٥>p)one ميشود.
: دوره بيپاسخي روانشناختي، اثر استروپ ، قشر پيش پيشاني، پردازش اطلاعات ، زمان واکنش the capacity of selective attention or information process in humankind Keywords: Psychological refrectory period, Stroop’s effect, Prefrontal cortex, Information proccecing, Reaction time.
جدول ١- ميانگين و انحراف معيار زمان واکنش دوم گروه هاي شم و آزمايشي مرحله ٥٠ هزارم ثانيه ١٠٠ هزارم ثانيه ٣٠٠ هزارم ثانيه ٩٠٠ هزارم ثانيه کوشش گروه آزمون ميانگين ±انحراف معيار ميانگين ±انحراف معيار ميانگين ±انحراف معيار ميانگين ±انحراف معيار پيش ٩٢/٧٠±١٧٠٤/٣٢٨ 1608/348±92/32 1300/240±61/08 1077/307±15/87 پس ١٤٦/٦٤±١٤٣٧/٦٩ 1306/38±198/47 1167/30±222/34 902/30±164/65 پيش ١٥/٥٠±١٧٣٤/٢٥٨ 1725/167±30/59 1406/257±38/41 1009/202±0/31 پس ٢٠١/٩٥±١٧٣٧/٧٦ 1689/0±191/36 1407/30±161/57 1275/92±192/30 پيش ١٥/٧٧±١٥٦١/١٧٤ 1537/290±53/63 1365/249±76/03 1022/270±23/86 پس ١٦٢/٤٩±١٣٨١/٠٧ 1229/92±205/88 1109/76±126/17 930/38±160/34 پيش ٩٢/٩٢±١٥٣٨/٢٥٣ 1502/286±76/05 1321/257±30/70 940/183±53/80 پس ١٧٦/٥٣±١٦٠٣/٧٦ 1518/30±213/67 1488/61±220/54 1080/92±94/56 پيش ٩٢/٧٧±١٩٢٠/٣٢٥ 168/284±15/65 1220/346±30/71 1673/271±07/63 پس ٧٢/٤٨±١٦٢٢/٣٠ 1560/53±66/01 1343/61±139/99 1102/61±96/79 پيش ٠/٥٥±١٨٥٦/٣١١ 1806/352±61/56 1198/236±46/74 1655/252±30/85 پس ١١٦/٦٧±١٩٠٠/٩٢ 1699/61±71/63 1673/69±132/34 1316/0±105/69 بررسي تفاوت اثرگذاري تحريک الکتريکي قسمت پيش پيشاني بر تکليف دوگانه خنثي- خنثي، همخوان - همخوان و ناهمخوان - ناهمخوان از سه آزمون تحليل واريانس مرکب ٢ (گروه ) × ٤ (فاصله زماني) به طور جداگانه براي هر سه حالت ، با سنجش مکرر بر عامل دوم استفاده شد که نتايج آن به شرح ذيل است : در تکليف دوگانه خنثي- خنثي اثر اصلي زمان اندازه گيري (٠٦٤=η٢ ،٠٠٠٠١=p ،٤٢٨٩=(٣٧٢)F) معنيدار بود.