چکیده:
عربستان بعد از انقلاب ایران به دلیل نداشتن مشروعیت سیاسی کافی برای ادامه حیات رژیم خود
همواره از نفوذ اندیشه انقلابی و همچنین نسبت به هر گونه اقدام برای تغییر اوضاع در منطقه واکنش نشان
داده است. بنابراین نگرانی خود را بعد از بهار عربی به ویژه در بحرانهای سوریه و یمن و... بیشتر نشان
داد. این تحقیق با هدف بررسی دلایل واگرایی بین این دو کشور انجام شده و لذا سوال اصلی این پژوهش
بدین گونه مطرح میشود که مهمترین عوامل بعد از بهار عربی که باعث واگرایی بیشتر سیاست خارجی
ایران و عربستان شده است چه عواملی میتواند باشد؟ فرضیهی کار بیان میدارد به نظر میرسد که، حمایت
ریاض از تروریسم های تکفیری در سوریه که باعث کشته شدن هزاران نفر در این کشور شد و همچنین
حمله وحشیانهی به یمن وتقابل سیاست خارجی طرفین در بحرین و عراق از مهمترین مظاهر واگرایی بین
این دو کشور به شمار میرود. لذا به نظر میرسد عوامل این واگرایی واهمه دولت ریاض از نفوذ انقلاب
اسلامی ایران به کشور خود و رقابت برای نفوذ در منطقه باشد. این تحقیق که به صورت کتابخانه ای و
جمعآوری اطلاعات آن از خواندن کتب، مقالات، و منابع اینترنتی انجام شده یافتههای آن بیان میدارد با
وجود اختلافهای موجود در بین طرفین کشورهای غربی به رهبری آمریکا و همچنین رژیم صهیونیستی
در شدت تضاد در بین کشورهای منطقه نقش پررنگی داشته است و کاخ سفید برای تضمین امنیت این
رژیم غاصب از هرگونه امکانات استفاده میکند که امروزه مهمترین این امکانات استفاده کردن از جنگ
فرقه ای و حمایت از تروریسم های تکفیری با کمک کشورهای هم پیمان خود در منطقه است و در این
بین مهمترین تهدید برای منافع تعریف شده خود در خاورمیانه را ایران می داند و دولت ریاض و آمریکا
برای منزوی کردن آن نهایت تلاش خود را انجام میدهند.
خلاصه ماشینی:
"این تحقیق با هدف بررسی دلایل واگرایی بین این دو کشور انجام شده و لذا سوال اصلی این پژوهش بدین گونه مطرح میشود که مهمترین عوامل بعد از بهار عربی که باعث واگرایی بیشتر سیاست خارجی ایران و عربستان شده است چه عواملی میتواند باشد؟ فرضیهی کار بیان میدارد به نظر میرسد که، حمایت ریاض از تروریسم های تکفیری در سوریه که باعث کشته شدن هزاران نفر در این کشور شد و همچنین حمله وحشیانهی به یمن وتقابل سیاست خارجی طرفین در بحرین و عراق از مهمترین مظاهر واگرایی بین این دو کشور به شمار میرود.
کشور عربستان با وجود ایران هراسی که توسط آمریکا بعد از انقلاب اسلامی و از دست دادن منافع خود در ایران به راه انداخته است، برای جلوگیری از نفوذ اندیشههای انقلابی ایران به کشور خود و همچنین به کشورهای هم پیمان از هرگونه امکاناتی استفاده میکند این تحقیق که به صورت کتابخانه ای انجام شده است کلیه اطلاعات آن از طریق خواندن کتب و مقلات متعدد به دست آمده است در ادامه تقابل سیاست خارجی طرفین را در بحرانها و در کشورهای منطقه به خصوص سوریه،بحرین،یمن،و همچنین به نقش کشورهای فرا منطقه ای در ایجاد تنش بین این دو کشور پرداخته میشود.
این مسائل ادامه دهنده سیاست خارجی ریاض در منطقه است که در سالهای گذشته در چارچوب رقابت با ایران بر سر برتری منطقه ای به شدت از گسترش نفوذ جمهوری اسلامی ایران در عراق و سوریه و تشکیل آنچه که کشورهای عربی به عنوان(هلال شیعی) از آن یاد میکنند نگران بوده و تلاش کردهاند که این نفوذ را از طریق تقویت معارضین سوری و یا هرگونه اقدامی که منجر به بحرانی برای ایران شود مهار کنند(نجات و همکاران،1395: 157)."