نویسنده: آقاصفری، عارف؛ حاتمینژاد، حسین؛ پوراحمد، احمد؛ کلانتری خلیل آباد، حسین؛ منصورنژاد، هانی؛ دانش، جابر؛ ابراهیمی کارگر، سعیدرضا؛
تابستان 1391 - شماره 8 علمی-پژوهشی (وزارت علوم)/ISC (14 صفحه - از 37 تا 50)

شهر تهران، به عنوان کلان شهر و هم به عنوان مرکز کشور، از عملکردهای گوناگونی برخوردار است. نوسازی و مداخله در بافت مرکزی این شهر، بسیار مخاطره آمیز، زمان بر، پیچیده و حساس است. این موضوع در دو دهه اخیر مورد توجه برنامه ریزان و طراحان شهری قرار گرفته است. مداخله در بافت فرسوده شهر تهران، مسیر بهسازی و نوسازی آن را فراهم می سازد و با اجرای هر پروژه نوسازی یا بهسازی در گوشه ای از این بافت، موجب سرایت امواج نوسازی و بهسازی به سایر قسمت های بافت می شود. در این تحقیق که با روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است، اطلاعات مورد نظر به صورت مشاهده، تصویربرداری، تهیه نقشه های ضروری، تکمیل پرسشنامه های خانوار و کالبدی جمع آوری گردید و برای تحلیل آن ها، از مدل AIDA استفاده شده است. یافته ها و نتایج به دست آمده، بیانگر این مطلب است که مردم در زمینه نوسازی به روش مشارکت مردمی(نوسازی مشارکتی) نقش بیش تری را می توانند نسبت به سایر عوامل داشته باشند. به بیان دیگر، برای تحقق پذیری نوسازی، حضور و نقش مردم را باید مورد توجه قرار داد.
- دریافت فایل ارجاع :
(پژوهیار,
,
,
)