چکیده:
با شکل گیری و توسعه حقوق کیفری بین المللی در پرتو تاسـیس محـاکم نظـامی بعـد از جنگ جهانی دوم ، تشکیل دیوان های موقت کیفری برای یوگسـلاوی سـابق و روانـدا و بعدها ایجاد دیوان کیفری بین المللـی، اهـداف گونـاگونی بـرای نظـام عـدالت کیفـری بین المللی بیان شده که فراتر از اهداف و کارکردهای سـنتی بـرای مجـازات اسـت . بـه علاوه ، مفهوم جدیدی از اهداف سنتی در سطح بین المللی مدنظر است . بنابراین ، شناخت این اهداف حائز اهمیت است ، زیرا منجر بـه شـناخت بهتـر سـازوکارهای نظـام کیفـری بین المللی و نحوة عملکرد آنها میگردد. همچنین روشـن خواهـد شـد کـه در طـی ایـن سال ها، شیوة محاکم کیفری بین المللی تا چه میزان در تحقق اهداف موفق بـوده اسـت . مقاله پیش رو با بررسـی اهـداف حقـوق کیفـری بـین المللـی در اسـناد تاسـیس و رویـه دادگاه های کیفری بین المللی به این نتیجه میرسد که در نظام عدالت کیفری بین المللی، همچنان اهداف سنتی مجازات نسبت به سایر اهداف ، همچون ایجـاد سـابقه تـاریخی و صلح پس از مخاصمه ، از اولویت برخوردار هستند، اما میزان اهمیت هـر یـک در مراحـل مختلف فرایند کیفری متفاوت است ؛ بـه نحـوی کـه سـزاگرایی و بازدارنـدگی در تعیـین مجازات و بازپروری در اجرای مجازات نقش بارزتری دارند.
خلاصه ماشینی:
"مقالۀ پیش رو با بررسـی اهـداف حقـوق کیفـری بـین المللـی در اسـناد تأسـیس و رویـۀ دادگاه های کیفری بین المللی به این نتیجه میرسد که در نظام عدالت کیفری بین المللی، همچنان اهداف سنتی مجازات نسبت به سایر اهداف ، همچون ایجـاد سـابقۀ تـاریخی و صلح پس از مخاصمه ، از اولویت برخوردار هستند، اما میزان اهمیت هـر یـک در مراحـل مختلف فرایند کیفری متفاوت است ؛ بـه نحـوی کـه سـزاگرایی و بازدارنـدگی در تعیـین مجازات و بازپروری در اجرای مجازات نقش بارزتری دارند.
در سال ٢٠٠٤ میلادی ، دبیر کل سازمان ملل در گزارش خود اعلام کرد که محاکم کیفری بین المللی در پـی دسـتیابی بـه ایـن اهـداف هسـتند: عـدالت آوری بـرای مسـئولین نقـض حقـوق بشـر و بشردوسـتانۀ بـین المللـی ، پایـان دادن بـه خشونت هایی از این دست و پیشگیری از وقوع مجدد آنها، تأمین عدالت و کرامت برای قربانیـان ، 1 ثبت حوادث گذشته ، ترویج آشتی ملی ، برقراری مجدد حاکمیت قانون و کمک به بازگشت صلح .
آنچه از احکام و رویۀ دادگاه های کیفری بین المللی برمی آید، آن است که نمـی تـوان اهـداف حقوق داخلی را نادیده گرفت ؛ بلکه برعکس ، اگرچه » مجازات اغلب در جهت تـأمین چنـد هـدف بسته به ماهیت جرم و شرایط مرتکب به کار گرفته می شود٢«، اما تمرکـز نظـام عـدالت کیفـری بین المللی نه برآشتی ، صلح و ایجاد سابقۀ تاریخی ، که بر اهداف مشابه حقوق داخلی است و از آن میان نیز تأکید بر سزاگرایی و بازدارندگی است نه بر بازپروری ؛ چنان که در پروندة تـادیچ دادگـاه اعلام می کند: «مجازات باید اساسا بر سزاگرایی و بازدارندگی استوار باشد ."