چکیده:
هدف تحقیق مقایسه وضعیت خودبرندسازی و مهارت های ارتباطی دانشجویان رشته تربیت بدنی با دانشجویان سایر رشته های منتخب بود. روش تحقیق از نظر استراتژی توصیفی و از نظر مسیر اجرا پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق شامل دانشجویان دانشگاه های کشور بودند که بر اساس تعداد جامعه نامحدود بر اساس جدول مورگان تعداد کفایت 384 نمونه انتخاب شد که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و به تعداد 390 پرسشنامه به نسبت مساوی بین دو گروه دانشجویان رشته تربیت بدنی و سایر رشته ها توزیع شد و به ترتیب با تعداد 188 و 193 پرسشنامه (مجموع 381 مورد) بازگشت شد. ابزار اندازه گیری، شامل پرسشنامه سنجش وضعیت خودبرندسازی از طریق مهارت های ارتباطی و پرسشنامه تعیین موقعیت برند شخصی (قاسمی، 1394) بود که پس از تایید روایی و پایایی مجدد مورد استفاده قرار گرفت.
نتایج نشان داد که در مجموع، وضعیت خودبرندسازی و مهارت های ارتباطی نمونه آماری تحقیق، در حد متوسط است. در زمینه مهارت های ارتباطی و موقعیت برند شخصی، بین دانشجویان تربیت بدنی و سایر رشته ها اختلاف معنی دار وجود دارد و میانگین گروه تربیت بدنی نسبت به سایر رشته ها کمتر است. همچنین میانگین مهارت های ارتباطی و خودبرندسازی دانشجویان تربیت بدنی، هر دو پائین تر از متوسط است.
The aim of research was comparing of self branding and communication skills in physical education students and other students.
Methodology was descriptive and survey. Population was all students in Iran. Sampeling way was randomized cluster and with using of Morgan's schedual the 384 sample was enough. Thus 390 sample recived our questionnaire and 381 questionnaire were completed. Instrument for datagathering were communication skills questionnaire and self branding questionnaire maked by Ghasemi(2015). Questionnaires after approved the validity and relaiability used.
Findings showed the average level of communication skills and self branding in all students. But the communication skills and self branding were lower in physical education students in compare of other students. This difference was significant and physical education students were weaker than others. Mean of communication skills and self branding were lower than average.