چکیده:
تفسیر فی ظلال القرآن، مهم ترین اثر سید قطب و بیانگر نبوغ و قدرت فکری این نابغه فرزانه است. این تفسیر در میان تفاسیر قرآن کریم رویکردی سیاسی، اجتماعی، حماسی و تربیتی دارد و مولف آن مفسری متجدد و روش تفسیری او نوین است. آشنایی مفسر با علل و اسباب نزول آیات به وی این امکان را می دهد که پیام ژرف و تفسیر واقعی آیه را دریابد و برداشت های تفسیری خویش را با شرایط و زمینه های نزول هماهنگ سازد. تفسیر آیات با عنایت کامل به مختصات ساختاری و محتوایی آنها به منزله معیاری است که مفسر برای ارزیابی اسباب نزول و بررسی صحت و سقم احتمالی آنها از آن بهره برده است. در این جهت سوال این است که آیا سید قطب در تفسیر فی ظلال القرآن برای اسباب نزول ارزشی قائل بوده یا نه؟ اگر قائل بوده دیدگاه وی درباره آیات نازله در شأن ائمه علیه السلام چگونه است؟ در این پژوهش به این پاسخ ها دست یافته ایم: سید قطب به اسباب نزول در تفسیرش می پردازد اما با قصور در خصوص ائمه اطهار علیه السلام در قبال این گونه آیات یا سکوت می کند یا اسباب نزول معارض آن را بیان می دارد.
Fi zelal al-Quran the most significant work of seyyed Qutb demonstrates the genious and intellectual power of its celebrated outhor. In this exegesis a political social edifiying epical trend can be traced and its compiler is considered of the modern exegetes. The knowledge of its author about the occasion of revelation enables him to reach the deep meaning and real message of the verses and adjust his own view of the verse with the conditions and causes of its revelation. Interpreting Quran with full consideration of its formal and textual qualifications is a criterion for evaluating the cases narrated as the occasion of revelation.
In this article we have examined wether seyyed Qutb has considered the Ahl-al-Bayt. The result was as follows: He takes in to account the occasions of revelation in his commentary but encountered with those about Ahl-al-bayt he is either silent or presents the cases differing from them.