چکیده:
هدف از اجرای این پژوهش، شناسایی شاخصهای رتبهبندی گروههای آموزشی
دانشگاههای دولتی و طراحی و تدوین چهارچوب مفهومی رتبهبندی گروههای آموزشی این
دانشگاهها بر اساس معیارها و مژلفههای مختلف بود. طرح این پژوهش از نوع پژوهشهای
ترکیبی با رویکرد اکتشافی است. جامعه آماری» افراد صاحبنظر در رشتههای علوم تربیتی و
متخصصان حوزه آموزش عالی و دارای سوابق مدیریتی در نظام آموزش عالی کشور بودند
که با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند گلوله برفی تعداد ۱۶ نفر انتخاب شدند. دادهها با
مطالعات کتابخانهای» تحلیل محتوای اسناد و مصاحبه نیمه ساختاریافته با جامعه اماری
گردآوری شد. برای به دست آوردن اعتبار و روایی دادهها از دو روش بازبینی مشارکت
کنندگان و مرور خبرگان غیر شرکتکننده در پژوهش استفاده شد. دادهها به روش تحلیل
محتوا بررسی شدند. یافتههای پژوهش نشان داد که رتبهبندی گروههای آموزشی با چهار
عامل اصلی شامل عامل درونداد با چهار ملاک، عامل فرایند با سه ملاک» عامل برونداد با
چهار ملاک و عامل پیامد با سه ملاک قابل انجام است.
The purpose of this mixed exploratory research was to identify the ranking indices of educational groups in public universities and design and formulate a conceptual framework based on various criteria and components. The statistical population included experts and elites in educational sciences and experts in higher education who were experienced in the higher education system of Iran. As such, 14 experts were selected through purposive snowball sampling method. The required data were collected though semi-structured interviews, content analysis and library studies. The validity and reliability of the data were determined using two approaches of participant review and non-participant expert review. Next, the data were examined though content analysis. The findings of the research showed that ranking the educational group embedded with 4 principal factors, including input factor (4 indicators), process factor (3 indicators), output factor (4 indicators) and outcome factor (3 indicators), might be duly conducted.
خلاصه ماشینی:
در بخش مطالعه اسنادي و کتابخانه اي، تمامي قوانين و مقررات و اسناد بالادستي مرتبط با توسعه آموزش عالي در کشور ازجمله قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران ، مصوبات مجلس شوراي اسلامي، قوانين برنامه هاي پنج ساله توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران ، قانون اهداف وظايف و تشکيلات وزارت علوم ، تحقيقات و فناوري، سند چشم انداز ١٤٠٤؛ مصوبات شوراي عالي انقلاب فرهنگي ازجمله نقشه جامع علمي کشور؛ مصوبات شوراي گسترش آموزش عالي، پژوهش هاي اجرا شده در زمينه رتبه بندي در آموزش عالي و ساير منابع مرتبط شامل ارزشيابي آموزشي: مفاهيم ، مدل ها و فرايند عملياتي (بازرگان ، ١٣٨٨)، مدل ارزيابي نظام آموزش عالي در ايران (حسيني مقدم ، ١٣٨٨)، اندازه گيري، سنجش و ارزشيابي آموزشي (سيف ، ١٣٨٢)، ارزيابي دروني و بروني در آموزش عالي ايران (فراستخواه و همکاران ، ١٣٨٦)، وضعيت موجود و مطلوب ارزيابي نظام علمي در ايران با تأکيد بر بخش آموزش عالي (فراستخواه ، ١٣٨٧)، ارزيابي آموزشي (نظريه ها، مفاهيم ، اصول و مدل ها) (مهجور، ١٣٧٦)، سامانه مديريت ارزيابي و نظارت نرم افزار سامان (مرکز نظارت ، ارزيابي و تضمين کيفيت علوم ، تحقيقات و فناوري، ١٣٩٢) مورد بررسي و مطالعه قرار گرفته است .
در اين بخش نيز گروه کانوني متشکل از ١١ نفر از اعضاي کميسيون هاي تخصصي شوراي نظارت ، ارزيابي و تضمين کيفيت علوم ، تحقيقات و فناوري و خبرگان حوزه آموزش عالي، تشکيل و براي تأييد و نهايي کردن چهارچوب مفهومي رتبه بندي حاصل از مطالعات کتابخانه اي و مصاحبه استفاده شده است .