چکیده:
مدل قیمتگذاری دارایی سرمایهای یکی از مدلهای رایجِ برآورد نرخ بازده مورد انتظار سرمایهگذاران است. از آنجا که ممکن است پسماندهای باقیمانده از رگرسیون تخمینی در این مدل دارای ناهمسانی واریانس شرطی باشند، در این پژوهش تلاش شده است که قدرت پیشبینی مدل قیمتگذاری دارایی سرمایهای استاندارد و مدل قیمتگذاری دارایی سرمایهای با در نظر گرفتن ناهمسانی واریانس شرطی متقارن و نامتقارن آزمون شود. بدین منظور بازده مورد انتظار طی دورۀ زمانی تحقیق بر اساس هر سه مدل موجود در این پژوهش برآورد شد و مقایسهای میان نتایج آن با بازده تحقق یافته انجام گرفت و از شاخص میانگین مجذور خطا برای سنجش قدرت پیشبینی مدلهای تحقیق استفاده شد. با اجرای آزمون دایبولد ـ ماریانو روی شاخص میانگین مجذور خطا، مدلهای تحقیق با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج نشان داد در نظر گرفتن ناهمسانی واریانس شرطی (متقارن و نامتقارن) موجب افزایش قدرت پیشبینی بازده تحققیافته با استفاده از مدل قیمتگذاری دارایی سرمایهای میشود.
The capital asset pricing model has been one of the most prevalent models in assessing investors’ expected rate of return. Provided that it is likely that the residuals of the estimated regression of this model resemble conditional heteroscedasticity، this paper aims to test the predictive power of standard CAPM and CAPM based on symmetric and asymmetric conditional heteroscedasticity. For this purpose، the expected returns during the time period of the research have been estimated based on three existing models. The findings were compared with obtained returns and mean squared error index was utilized for measurement of the predictive power of those models. The models were compared using Diebold-Mariano test on mean squared error index. The findings indicated that، with respect to the CAPM model، the consideration of the conditional heteroscedasticity (symmetric and asymmetric) can stimulate predictive power of the obtained return
خلاصه ماشینی:
نتـایج نشـان داد در نظر گرفتن ناهمسانی واریانس شرطی (متقارن و نامتقارن ) موجب افزایش قدرت پـیش بینـی بازده تحقق یافته با استفاده از مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای می شود.
همچنین مسئلة اصـلی پـژوهش حاضر این است که بر اساس تبیین مدل های متقارن و نامتقـارن ناهمسـانی واریـانس شـرطی و برآورد مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای بر پایة آن ، ضـریب بتـا در مـدل CAPM بـه شـکل کارایی برآورد شود؛ به نحوی که بازده مورد انتظار برآورد شده ، بازده تحقـق یافتـه را بـا انحـراف کمتری پیش بینی کند.
نتایج آزمون آنها نشان داد زمـانی کـه صـرف ریسـک مـورد انتظـار بـازار به صورت شرطی است یا به بیان دیگر در طول زمان متغیر فرض می شود، شاخص موزون سـهام به عنوان پرتفوی کارای میانگین ـ واریانس ، قابلیت پذیرش ندارد و این مسئله نشـان از حسـاس نبودن پرتفوی بازار به نوسان های صرف ریسک مورد انتظار است .
محمدی ، راعی ، تهرانی و فیض آباد (١٣٨٨)، به مدل سازی نوسان در بورس اوراق بهادار تهـران پرداختند و نشان دادند مدل سازی ناهمسانی واریانس شرطی بـه خـوبی مـی توانـد ویژگـی هـای داده های مالی از قبیل نوسان های خوشه ای ، حافظة بلندمدت و اثرهای اهرمی را مدل سازی کند.
ماฮی ، دورة ١٩، شمارة ٤، زمستان ١٣٩٦ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ٥١١ صادقی ، سروش و فرهانیان (١٣٨٩)، طی مقاله ای به بررسی معیارهای نوسان پذیری ، ریسک مطلوب و ریسک نامطلوب در مدل قیمت گذاری دارایی هـای سـرمایه ای در بـورس اوراق بهـادار تهران پرداختند و برای این کار، از بتای مطلوب و بتای نامطلوب استفاده کردند.