چکیده:
هدف از این پژوهش، بررسی عوامل خانوادگی است که رفتار پرخاشگرانه در کودکان پیش دبستانی را
تشدید میکند. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای طبقه ای، ١٣٧٠ کودک پیش دبستانی از ده مهد
کودک در شهر تهران انتخاب شدند. والدین این کودکان، خرده مقیاس پرخاش سیاهه ی رفتاری کودک
(CBCL)، فهرست رفتار والدین، مقیاس محیط خانواده و پرسشنامه جمعیت شناسی را تکمیل نمودند.
میانگین سنی ١٣٨٢ کودک 5.4 سال (88SD = .0)، (762)1%55 پسر و %9.44 (620) دختر بود. براساس CBCL، شیوع رفتار پرخاشگرانه در کودکان پیش دبستانی 4.12% بود. تحلیل رگرسیون لجستیک چند متغیره نشان داد که اختلافات خانوادگی (نسبت شانس 231.1، %95 فاصله اطمینان :1.
115-1، 360)، تربیت خصمانه و سرکوب گرانه (نسبت شانسی = 083.1، %95 فاصله اطمینان: 1-051.1.
116)، عدم سازگاری در روشهای تربیتی والدین با پدربزرگ و مادربزرگ (نسبت شانس = 658.1، %95 فاصله اطمینان: 175.1-2. 341) و صرف وقت بیشتر برای تماشای تلویزیون (نسبت شانس = 999.1،%95 فاصله اطمینان: 1.568-2. 550) به طور قابل توجهی رفتار پرخاشگرانه کودکان را پیش بینی کرد. کودکان در محیط خانوادگی دارای اختلاف که روش تربیت خصمانه را تجربه میکنند احتمال بیشتری برای رفتار
تهاجمی داشتند. علاوه بر این، نگرش والدین ناسازگار میان پدربزرگ و مادربزرگ و والدین، و همچنین
قرار گرفتن در معرض تلویزیون بیش از حد، به تجاوز در دوران کودکی کمک میکند. با توجه به این که
نتایج این مطالعه نشان دهنده شیوع بالای رفتارهای پرخاشگرانه در کودکان پیش دبستانی است، پژوهش
آینده باید توجه بیشتری به این جنبه داشته باشد. فاکتورهای خطر خانوادگی شناسایی شده در این مطالعه
در ارتباط با پرخاش کودکان، راههایی برای ایجاد استراتژیهای متمرکز بر خانواده، برای جلوگیری از
پرخاش در کودکان پیش دبستانی ارائه میکند.
خلاصه ماشینی:
فاکتورهاي خطر خانوادگي شناسايي شده در اين مطالعه ٤٨ / مطالعات روانشناسي و علوم تربيتي، سال سوم ، شماره بيست و نهم ، بهار ١٣٩٧ * * * * * در ارتباط با پرخاش کودکان ، راه هايي براي ايجاد استراتژيهاي متمرکز بر خانواده ، براي جلوگيري از پرخاش در کودکان پيش دبستاني ارائه ميکند.
نتايج تجزيه و تحليل رگرسيون لجستيک (جدول ٣) نشان داد که درگيري هاي خانوادگي، فرزندپروري خصمانه / سرکوب گرانه ، ناسازگاري سبک تربيتي بين والدين و پدربزرگ و مادربزرگ و همچنين صرف زمان بيشتر براي تماشاي تلويزيون ، به طور مثبت رفتارهاي پرخاشگرانه کودکان را پيش بيني ميکند.
٥٦ / مطالعات روانشناسي و علوم تربيتي، سال سوم ، شماره بيست و نهم ، بهار ١٣٩٧ * * * * * جدول ٣: ريسک فاکتورهاي رفتار پرخاشگرانه در بين کودکان پيش دبستاني (به تصویر صفحه رجوع شود) اين مطالعه نشان داد که کودکاني که در خانواده هاي منسجم با گرايش هاي فرهنگي-عقلاني، گرايش هاي تفريحي فعال ، با تاکيد بيشتر بر اخلاق -مذهب زندگي مي کردند، کمترين احتمال ايجاد پرخاشگري را داشتند که مطابق با مطالعه قبلي يو و همکاران (٢٠٠٦) بود [٢٤].
٥٨ / مطالعات روانشناسي و علوم تربيتي، سال سوم ، شماره بيست و نهم ، بهار ١٣٩٧ * * * * * ساير عوامل خانوادگي و رفتار پرخاشگرانه کودکان در اين پژوهش مشخص شد که ديدگاه هاي تربيتي متفاوت بين پدر و مادر، و والدين و پدربزرگ و مادربزرگ با رفتار پرخاشگرانه کودک ارتباط دارد (نسبت شانس = ١.