چکیده:
در سال های اخیر با گسترش شرکت های دارای مالکیت خانوادگی در اقتصادهای نوظهور در سال های اخیر، موجب ضرورت انجام پژوهش های متعدد در این خصوص شده است؛ در همین راستا، پژوهش حاضر به بررسی رابطه ساختار مالی در این نوع شرکت ها می پردازد. آنچه مورد بررسی قرارگرفته است بر میزان نگهداری وجه نقد، تامین مالی از طریق بدهی های بلندمدت و میزان سود پرداختی در شرکت های خانوادگی در مقایسه با سایر شرکت ها متمرکز می باشد. نمونه آماری پژوهش شامل 27 شرکت خانوادگی و 105 شرکت غیرخانوادگی است که برای دوره زمانی 1384 تا 1393 از میان شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انتخاب شده اند. روش پژوهش، شبه تجربی و از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد؛ بخشی از سهام یک شرکت که در اختیار اعضای خانواده موسس یا خویشاوندان آن ها قرار دارد بر استفاده از وجوه نقد، ساختار بدهی و سیاست تقسیم سود شرکت تاثیر می گذارد؛ بدین صورت که شرکت های خانوادگی معمولا وابستگی کمتری به تامین مالی بدهی در بلندمدت دارند؛ سود کمتری پرداخت می کنند و موجودی نقد بیشتری نگهداری می نمایند.
In recent years، with the expansion of family-owned companies in emerging economies، carrying out numerous studies is necessity. To this purpose، the present study investigates financial structure relationship in such firms. We try to compare the cash holdings، financing through long-term-debts and dividends paid in family firms and comparison them with non-family firms. The sample of this study includes 27 family firms and 105 non-family firms in a 10-year-priod from 2005 to 2014 in Tehran Stock Exchange Market. The results show that a part of a firm's equity owned by the founder or a member of the family affects the usage of cash، debt structure and dividend policy. In other words، family firms usually less depend on funding through long-term-debts، pay less dividend and hold more cash.