چکیده:
هدف: هدف اصلی محققان در این مقاله، بررسی عوامل موثر بر مدیریت پژوهش و فنّاوری در ایران با رویکرد
فراسازمانی بوده است. روش: روش این پژوهش از نوع کیفی است. ابزار گردآوردی اطلاعات از طریق مصاحبه با کارشناسان و صاحب نظران عرصه مدیریت پژوهش و فنّاوری است. تحلیل داده های مصاحبه نیز از روش تحلیل مضمون صورت گرفته است. یافت هها: عوامل فراسازمانی را در قالب چهار دسته کلی می توان تقسیم کرد: عوامل مربوط به مسئولان، عوامل مربوط به جامعه سازمانهای دانش بنیان، عوامل ناظر به محیط و عوامل ناظر به صنعت. در هر یک از این عوامل، هم عوامل موفقیت ساز و هم عوامل شکست زا ذکر شده است. نتیجه گیری: عوامل موفقیت ساز، عواملی اند که باعث موفقیت و بهبود مدیریت پژوهش و فنّاوری می شوند و لازم است تقویت شوند. عوامل شکست زا، عواملی اند که مانع موفقیت و بهبود مدیریت پژوهش و فنّاوری می شوند و ضرروری است اقداماتی در جهت رفع آنها انجام شود.
خلاصه ماشینی:
"خطاها و اشتباهات نگرشی که در این سطح از مدیریت در مقولۀ تحقیق و پژوهش مطرح است عبارتند از: فرهنگ پژوهشمحوری محض، نگرش نتیجهمحوری اجباری برای پژوهشها، نبود نگرش تعارضگونه نسبت به علم و فناوری، وجود نگرش کوتاهمدت و نتیجهمحور در بین افراد، نگاه لوکس و زینتی و طفیلی به پژوهش در گذشته، نگرش درجۀ دوم نسبت به پستهای مراکز تحقیقاتی در سطح مدیران ارشد و بیاعتمادی مسئولان ارشد به سازمانهای دانشی و حاکم بودن فضای استادسالاری(سنسالاری) در حوزۀ پژوهش و فناوری به معنای عدم نگاه جوانمحوری در حوزۀ پژوهش و فناوری و تقسیم اعتبارات بر اساس استادسالاری، از عوامل شکستزا در این قسمتاند.
همچنین مشخص شد که تفاوت نگرش مدیریت دانشگاه و مراکز تحقیقاتی به معنای انجام تحقیقات کاربردی در مراکز تحقیقاتی و نه در دانشگاهها و تربیت نیروی انسانی در دانشگاه، استفاده از الگوی شرکتهای دانشبنیان، تغییر الگوی غربی فعلی دانشگاهها بر اساس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، حرکت به سمت دانشگاههای نسل سوم، از رده خارج کردن پژوهشکدهها و سازمانهای نسل دوم در صورت عدم ارتقا، ارائه و اجرای ایدۀ موفق مدیریت یکپارچه پارکهای علم و فناوری و تعهد همۀ مدیران به حرکت بر یک خط سیر واحد حتی در صورت تغییر مدیریت، به معنای تلاش برای عدم موازیکاری در این بخش توسط سازمانها مگر در صورت ضرورت، از عوامل موفقیتساز میباشند."