خلاصه ماشینی:
"به عمد یا به سهو،این ساختار برای بیشتر مدیریتهای بیمهای این فلسفه را تقویت نمود که افزایش سود از راه کنترل امور بسیار مناسبتر از انتقال ریسک ضررهای مالی به واحد اصلی خود و یا بهتر از نگاه داشتن توام با سختی شرکت به جهت نتایج ضعیف حاصل از تعهدات مالی،میباشد.
وجود طیف وسیعتر پوششهای ارائه شده در این زمان بیمه خسارت مادی شامل بیمههای اموال،اتومبیل و غلات و کشاورزی نیز به موازات توسعه تجاری به رشد خود ادامه داد.
توسعه راههای توزیعی متفاوت که هدایت آنها عموما از طریق شرکتهای بیمهای که به منابع خارجی مرتبط بودند صورت میگرفت،توانست جای پایی برای خود باز کند و در صورتی که معاملات جامع و رسمی به صورت جایگزینی برای توافقهای استثنایی و یا مشخص و تعریف شده،مورد قبول واقع میشد،بیمه بانک1میتوانست صورتی واقعیتر به خود بگیرد و لذا واژه مشارکت نیز مکررا بین بانک و بیمه مورد انتخاب قرار میگرفت.
استحکام و یکپارچگی متواضعانه توصیه میکنم که این بار مدیران بیمهای،مالکین خصوصی،شرکتها، بانکها و سایر واحدهای تشکیل دهنده صنعت بیمه به همراه کارگزران حقوقی دولت و شوراهای بیمه مناطق با شدت و تمرکز کامل به سوی استحکام،تغییر قوانین،توسعه مقررات سرمایهای و بهبود روشهای بیمه و مهارتهاید مدیریتی گام بردارند که عامل ایجاد صنعت بیمهای پویا و مستحکم و نیز حفظ سود بیشتر در آسیا خواهد بود.
در این شرایط برای انجام رقابتی عادلانهتر با شرکتهای خارجی(که با توجه به دوره آزادسازی در حال توسعه بودند)،اتخاذ استراتژیهای ادغام و اتحاد،کمک شایانی به شرکتهای محلی کرده و امکان دسترسی به داراییهای غیر متمرکز که میتونند باعث تسریع بازسازی ساختار صنعت بیمه شوند را مهیا مینماید."