چکیده:
صلح مفروضه اصلی به وجود آمدن رشته روابط بینالملل بوده است. از تاسیس کرسی روابط بینالملل قضیه صلح و کنترل جنگ یکی از دلایل اصلی بحث و مجادلات نظری و عملی در جهان بوده است. تاکنون تئوریهای زیادی در جهت ایجاد صلح و برقراری امنیت جهانی در عرصه مطالعات روابط بینالملل به وجود آمده است و در زمینههای عملی نیز سازمانهای زیادی برای بسط صلح در عرصه جهانی تاسیس شده است. به خصوص بعد از جنگ جهانی دوم تلاشهای زیادی در زمینه ایجاد صلح جهانی چه در زمینه تئوریک و چه عملی انجام شده است. در اینجا سوالی میباشد این است که سازمانهای بینالمللی چه تاثیری در صلح جهانی و امنیت بینالمللی به خصوص بعد از جنگ سرد داشته است؟ بر همین مبنا در این پژوهش سعی میشود تا با استفاده از رویکرد نهادگرایی به این موضوع پرداخته شود.
Peace have been the main assumption creation international relations. Establishment of the international relations office peace case and control of the war have been one of the main reasons for the discussion and theoretical controversies and practical in the world. Till now it has been created many theories in the direction creating peace and establishing global security in the field of international relations studies and in practical areas is established many organizations for the expansion of peace on the world stage. specially after World War II done many efforts in the field of global peace what about theoretical and what practical. Here there is a question that is international organizations had what effect in world peace and international security specially after the cold war? On this basis trying to in this research so using institutionalism approach to be paid to this issue.
خلاصه ماشینی:
"بطور خلاصه، سازمانهای بینالمللی از یک دید شبیه دولتهای فدرالی هستند که ما در جهان شاهد آنها هستیم، از این دیدگاه که سازمانهای بینالمللی، مجموعهای از نهادها هستند که با یکدیگر جمع میشوند و یک نهاد دیگری به وجود میآورند، شبیه فدرالیسمی است که ما بین دولتها میشناسیم و هر کدام از درون مستقل هستند اما در بیرون و سیاست خارجی خود، به منظور حفظ وحدت و رسیدن به یک امنیت جمعی در بین خود با یکدیگر همکاری و فعالیت میکنند (بیگزاده،پیشین: 1).
این سازمان بعنوان اولین نهاد مدافع صلح در جهان معرفی میشود که اهداف خود را بر چهار اساس استوار کرده است: حفظ صلح و امنیت بینالمللی، توسعه روابط دوستانه بینالملل براساس احترام به اصل برابری حقوق و خودمختاری ملتها همکاری بینالمللی به منظور حل مسائل جهانی در زمینههای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، بشردوستی و احترام به حقوق بشر و آزادیهای اساسی برای همگان تأسیس گردید.
عمدهترین نتیجه پاسخ حقوقی جامعه بینالمللی، انعقاد کنوانسیونهایی است که درصدد تنظیم یا توسعه صلاحیت کیفری دولتهای عضو نسبت به اعمال مختلف تروریستی و در نهایت مجازات متهمین به ارتکاب چنین بعنوان مهمترین دلیل تهدید امنیت و صلح جهانی مطرح شد و جامعه جهانی تنها از طریق فعالیتهای جمعی سازمانها توانست از میزان این تهدیدات بکاهد و به منظور جلوگیری از وقوع حوادث دیگر شبیه به این موضوع، اقداماتی را انجام دهد."