چکیده:
در این پژوهش به عمق تاثیر گذاری شعر جاهلی عرب بر شعر ایرانی در قرن ۵ و ۶ پرداخته شده است. شاعران ایرانی به طور
استادانهای بسیاری از مضامینی را که در شعر عربی دورهی جاهلی دیده میشود. در اشعار خود به کار بردهاند.ء آنها در بسیاری
از اشعار خود عینا همان مضمونی که شاعران جاهلی استفاده کردهاند و مخصوص طبیعت و محیط زندگی آنهاست. با کلمات
فارسی به کار برده اندء که این کار شاعران جز آثرپذیری چیز دیگری نمی تواند باشد. دلیل بر این ادعای ابیاتی است که خود
شاعران سرودهاند و در آنها تعجب و تحصین خود را نسبت به تکامل شعر عرب بیان کرده اند. این اثرپذیری, و به کارگیری
مضامین عربی, به روش بسیار زیبا و هنرمندانهای صورت گرفتهء واین شاعران با دخل و تصرف در مضامین, لباس جدیدی را به
آنها پوشاندهاند. برخی از این شاعران, مانند منوچهری تا حدودی در این امر از همتایان خود. سرتر بوده است.
خلاصه ماشینی:
شاعران ايراني به طور استادانه اي بسياري از مضاميني را که در شعر عربي دوره ي جاهلي ديده ميشود، در اشعار خود به کار برده اند، آن ها در بسياري از اشعار خود عينا همان مضموني که شاعران جاهلي استفاده کرده اند و مخصوص طبيعت و محيط زندگي آنهاست ، با کلمات فارسي به کار برده اند، که اين کار شاعران جز اثرپذيري چيز ديگري نميتواند باشد.
پيشينۀ پژوهش : از کتابهايي که به طور مختصر در زمينه ي تأثير شعر عربي بر شعر فارسي نگاشته شده اند ميتوان کتاب "تأثير شعر عربي بر تکامل شعر فارسي " نوشته ي دودپوتا را ذکر کرد، دکتر محمد رضا شفيعي کدکني نيز در کتاب خود "صور خيال در شعر فارسي " اشاره هايي به اين تأثيرپذيري کرده است .
تاريخ از وجود ارتباطات ديرينه ي ميان ايرانيان و عرب ها؛ يعني قرن ها قبل از تأسيس دولت حيره سخن ميگويد، که عمده ي اين روابط مبتني بر جنگ و خون ريزي بود، ولي در برهه هايي از زمان ، رنگ صلح و دوستي و هم ياري به خود ميگيرد: 1 ١- در کتاب هاي تاريخي آمده است که عرب ها از زمان چيره شدن کورش بر آن ها (٥٥٠ ق م ) به اين پادشاه جزيه ميدادند.
دليل ديگر بر ادعاي ما مبني بر اثرپذيري شاعران فارسي قرن پنجم و ششم ، ابياتي است که خود شاعران سروده اند و در آن ها، تعجب و تحسين خود را در مورد تکامل شعر عرب بيان نموده اند.