چکیده:
هدف این پژوهش دستیابی به معنای ذهنی دانشجویان و درک آنها از دانشگاه پیش از ورود به این محیط بوده است. بنابراین از روش پدیدارشناسی استفاده شد و با انجام مصاحبه های عمیق با ۵۳ دانشجوی دوره کارشناسی دانشگاه تهران از دانشکدههای علوم اجتماعی، فنی-مهندسی-علوم پایه، حقوق و علوم سیاسی، ادبیات و علوم انسانی و هنرهای زیبا به تحلیل اطلاعات پرداختیم. نتیجه تحقیق، توصیفی سیستماتیک از معنای ذهنی دانشجو نسبت به دانشگاه ایرانی است. برقراری ارتباط با سایر دانشجویان و ایجاد اکیپهای دوستانه و تعاملات با جنس مخالف و افرادی از شهرهای دیگر و فرهنگهای مختلف و گذران اوقات فراغت و زمانهای خارج از کلاس درس با آنها، از جمله ادراکات بسیاری از دانشجویان است. دانشجویان می خواهند با ورود به دانشگاه بزرگ و جامع در پایتخت پایگاه اجتماعی خود را بالاتر ببرند وکسب اعتبار کنند. با تمام نارضایتیها از خوابگاه، معنی ذهنی مثبتی که از آن در تصور دانشجو وجود دارد این است که زندگی در خوابگاه می تواند سبب بالابردن مهارتهایی در فرد شود از جمله کسب استقلال فردی، یادگیری مدیریت مالی ، تقویت تعاملات اجتماعی، شناخت از خود و سازگاری با محیط . تعداد کمی از دانشجویان، معنای کسب مهارت در دانشگاه برای اشتغال در آینده را در ذهن داشتند.
خلاصه ماشینی:
"هر دانشجو با مجموعه ای از تفاوت های شخصی، خانوادگی، محیطی و تجربه های اجتماعی به دانشگاه وارد میشود و آرزوها و اشتیاق زیادی برای ورود به محیط دانشگاه و تحصیل در آن را دارد، زیرا همان طور که پژوهش ها نشان میدهند، افراد خوش شانسی که دسترسی و پذیرش در نظام آموزش عالی را قسمت خود میکنند، یک سرمایه گذاری شخصی با منافع مادام العمر انجام میدهند (هنریکسون و همکاران ، ١٣٩٥)؛ اما اینکه دانشجو قبل از این مرحله و پیش از ورود به دانشگاه دارای چه تصورات و ذهنیتی نسبت به این محیط آموزشی بوده است حائز اهمیت است .
در ارزیابی هویت دانشجویی باید دید که آگاهی و تحلیل فرد از خودش به عنوان یک دانشجو چیست و چه درکی از عضویت در یک دانشگاه دارد (قلی پور و همکاران ، ١٣٨٩) بسیاری از دانشجویان کسب هویت دانشجویی و احساس استقلال و ابراز وجود را ازجمله ادراکات خود از محیط دانشگاه میدانستند؛ اما این تصورات در مقایسه با معانی دیگر ازجمله سطح علمی بالا، توانمندسازی فردی و کسب مهارت و فعالیت در کانون های فرهنگی و تشکل های سیاسی به میزان بسیار کمتری موردتوجه قرار گرفته است .
میتوان این گونه تحلیل کرد که دانشجویان پیش از ورود به دانشگاه تصور دارند که وارد محیطی کاملا علمی خواهند شد و در رقابت با سایر دانشجویان نخبه به علم آموزی خواهند پرداخت و در کنار آن نیز میتوانند به علایق خود ازجمله فعالیت های فرهنگی و سیاسی بپردازند؛ اما تصور کسب هویت و ابراز خود توسط دانشجویانی بیان شده است که خواهر، برادر و یا اقوام دانشجو در اطراف خود داشتند و با دریافت معانی ذهنی از آن افراد، در انتظار ورود به دانشگاه و کسب هویت دانشجویی بوده اند."