چکیده:
میانجیگری یا به عبارت دیگر، وساطت وشفاعت ، یکی از روش های حل اختلاف است که
در آن یک شخص ثالث به نام میانجی به طرفین اختلاف در رسیدن به توافق کمک می کند.
میانجیگری ممکن است به توافق طرفین نیانجامد و بی نتیجه بماند، در صورت موفقیت در
دستیابی به توافق نیز مفاد آن معمولا از سوی خود طرفین تعیین شده است. طرفین اختلاف
ممکن است کشورها، سازمان ها، گروه ها، افراد و یا هر شخص دیگری باشند که میانجیگری
منفعتی را برای آنان در پی خواهد داشت . آنان می بایست میانجی را شخصی بی طرف
بدانند.میانجیگری ، در موضوعات مختلف مورد اختلافی کاربرد دارد، از جمله؛ مسائل
تجاری، حقوقی، دیپلماتیک، کاری و خانوادگی.در میانجیگری ، برخلاف داوری و ارزیابی
کارشناس، پذیرش نظر شخص ثالث برای طرفین الزامی نیست. بلکه کار میانجی فراهم آوردن
امکان مذاکره طرفین و کشف دقیق موارد اختلاف و رسیدن آن ها به بهترین راه حل ممکن
است.میانجیگری بیشتر در اختلافات پیچیده ای که نیاز به گفتگوی غیر رسمی طرفین دارد،
مفید است. سرعت و هزینه کمتر میانجیگری از مزایای این روش حل اختلاف نسبت به فرایند
داوری و اقامه دعوی در دادگستری است . حال موضوع جایگاه میانجیگری در جهار بخش
جداگانه مورد بررسی قرار می گیرد. که در بخش اول به ,, میانجیگری کیفری و ساز و کار
دیرین حل منازعات ،، و در بخش دوم به ,, میانجیگری در دعاوی کیفری ،، ودر بخش سوم
به ,, نقش میانجیگری در فصل دعاوی و پاسخ دهی به نقض هنجارها در متون فقه اسلامی ،، و
در بخش چهارم به ,, دردسرهای میانجیگری ،، پرداخته می شود.
Mediation or, in other words, mediation and mediation is one way of resolving
a dispute in which a third party, mediator, helps the parties to a dispute in
reaching an agreement. Mediation may not result in mutual agreement
between the parties and, if successful in reaching an agreement, its provisions
are usually determined by the parties themselves. Parties to the dispute may be
countries, organizations, groups, individuals or anyone else who will benefit
from mediation. They should consider the mediator as a neutral person.
Mediation applies to a variety of issues, including business, legal, diplomatic,
work, and family issues. In mediation, unlike arbitration and expert
assessment, third party consideration is unnecessary for the parties. It is also an
intermediary to make it possible for the parties to negotiate and to find out the
exact cases of disagreement and to reach the best possible solution. More
mediation is useful in complex disputes that require unofficial dialogue
between the parties. The speed and cost of mediation is less than the benefits of
this method of resolving disputes over the process of arbitration and litigation
in the judiciary. Now the issue of mediation status is discussed in the separate
section. In the first section, "Criminal mediation and long-standing dispute
resolution mechanism," and the second part, "Mediation in criminal cases," and
in the third part, "The role of mediation in the litigation chapter and
responding to violations of norms in texts." Islamic jurisprudence, and in the
fourth section, the "Mediation troubles".
خلاصه ماشینی:
بند دوم: فرآیند میانجیگری میانجیگری کیفری فرایندی سه جانبه است که فارغ از تشریفات معمول در فرایند کیفری، براساس توافق قبلی شاکی و بزهدیده با متهم یا بزهکار، با حضور شخص ثالثی به نام میانجیگر یا میانجی بهمنظور حل و فصل اختلافها و مسایل مختلف ناشی از ارتکاب جرمآغاز میشود.
بند سوم: اصول و مبانی میانجیگری مجریان برنامههای میانجیگری به دنبال آنند که با ایجاد فضای گفتگوی داوطلبانه بین بزهدیده و بزهکار و تسهیل مشارکت جامعه محلی در اجرای عدالت، بخشی از وظیفه دستگاه عدالت کیفری را به دوش بکشند.
در قدیم چنین رفتاری کاربرد داشته و افراد در هر سنی برای فردی که نقش میانجی را بازی میکرده، حرمت و احترام خاصی قائل بودند و حضور شخص میانجی نهتنها آتش دعوا را خاموش میکرد بلکه به آشتی طرفین منجر میشد، اما این که چقدر آن پیشینههای فرهنگی در جامعه امروز کارکرد دارد، موضوع دیگری است.
این به واسطه فرهنگ امروز است، چون در زمانهای قدیم با توجه به پیشینه فرهنگی که وجود داشت، وقتی دو نفر دعوا میکردند، نفر سوم بدون درخواست طرفین وارد ماجرا میشد و ماجرا را حل و فصل میکرد و گاهی هم این میانجیگری منجر به آشتی طرفین میشد.
زمانی اگر اتفاقی در محلهای میافتاد، چون همه با یکدیگر آشنا بودند، حتی اگر فرد بزهکاری هم پیدا میشد، موضوع را بین خودشان حل و فصل میکردند، اما در جامعه فعلی، افراد یکدیگر را نمیشناسند و حتی همسایه های دیوار به دیوار برای همدیگر ناشناس هستند ، لذا به همین دلیل نمی توان از روشهای سنتی استفاده کرد.