چکیده:
پژوهش حاضر درصدد تدوین مدل روابط عمومی مطلوب برای نهادهای انقلاب اسلامی است. لذا ضمن مروری بر سوابق تجربی و نظری، با استفاده از روش کیفی و از نوع مصاحبه نیمه استاندارد با 15 نفر از خبرگان حوزه روابط عمومی که به صورت روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند؛ داده های پژوهش گردآوری و برای تحلیل داده ها از تحلیل مضمون و از روش شبکه مضامین استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد روابط عمومی مطلوب نهادهای انقلابی، بر اساس مصاحبه نیمه استاندارد با خبرگان از 4 مقوله کلی(مضامین فراگیر) مدیریتی، الکترونیکی، محتوایی و سرمایه اجتماعی سازمانی، 9 مقوله جزئی(مضامین سازمان یافته) اصلی،23 مقوله جزئی(مضامین سازمان یافته) فرعی و در نهایت با 139 مضمون پایه ای به اشباع نظری رسیده است. پس از احصاء مضامین، نگاره شبکه مضامین روابط عمومی مطلوب نهادهای انقلابی ترسیم شد. به منظور اعتبارسنجی مدل تدوین شده از روش ارزیابی به شیوه ارتباطی و همچنین به منظور پایایی سنجی اقدام به استفاده از همکار محقق شد که میزان توافق به دست آمده 90% بوده است.
خلاصه ماشینی:
"یافتههای پژوهش نشان داد روابط عمومی مطلوب نهادهای انقلابی، بر اساس مصاحبة نیمهاستاندارد با خبرگان از 4 مقولة کلی(مضامین فراگیر) مدیریتی، الکترونیکی، محتوایی و سرمایة اجتماعی سازمانی، 9 مقولة جزئی(مضامین سازمانیافته) اصلی،23 مقوله جزئی(مضامین سازمانیافته) فرعی و در نهایت با 139 مضمون پایهای به اشباع نظری رسیده است.
(نطقی، 1377) در رویکرد تحلیلی به سیر تاریخی تعاریف صورت گرفته در زمینة روابط عمومی میتوان دریافت که این خرده سیستم سازمانی با کارکردهای متفاوتی که داراست به عامل اثرگذاری در جهتدهی به افکار عمومی، توسعهیافتگی جوامع و اثربخشی مدیران تبدیل شده است و در تمامی مؤلفههای برنامهریزی و توسعة کشورها از جمله ارتباط دولتها با ملتها و نیز ارتباط دولتها با همدیگر به عنوان شاخص کلیدی دیده میشود.
مرور مبانی نظری تحقیق بیانگر آن است که در خصوص استانداردسازی شاخصهای روابط عمومی مطلوب به غیر از مقالة پژوهشی که در خصوص مدیریت روابط عمومی برگرفته از مدل دمینگ توسط دکتر سلطانیفر و دکتر یحیایی ایلهای انجام شده است، فعالیت مشخصی صورت نگرفته و از سوی دیگر فعالیتهای انجمنهای تخصصی مربوط به روابط عمومی نیز بیشتر در برگزاری جشنوارهها و همایشها خلاصه شده و کار محتوایی ارزشمندی در خصوص ارتقاء سطح علم روابط عمومی و وصل کردن این دانش وارداتی به آخرین دستاوردهای جهانی در این حوزه مشاهده نمیشود؛ بنابراین میتوان در سطح نازلتر، موضوع عدم توجه به شاخصهای علمی در روابط عمومی نهادهای انقلابی را نیز شاهد بود؛ زیرا در جستوجوی منابع برای مقالات علمی و پژوهشی در حوزة روابط عمومی نهادهای انقلابی فقر شدید علمی مشهود است."