چکیده:
از ویژگیهای بارز سبک هندی در سطح زبان وجود عوامل زبانی ابهام¬زا در شعر این دوره است. «ترکیبات خاص» که از اساسیترین عوامل ابهام¬زا در حوزه زبان شعر سبک هندی است، کلماتی هستند که در محور همنشینی زبان در کنار یکدیگر قرار گرفته و باعث تعقید زبان و آشنائی¬زدایی میشوند. کسانی که در اشعار بیدل به تحقیق و تتبع پرداخته¬اند، اغلب آنها وجود «ترکیبات خاص» را نتیجه ابتکار و دوراندیشی بیدل دهلوی دانسته و به تبع او اواخر سبک هندی را دوره ظهور و تکامل اینگونه عناصر میدانند. در این مقاله اشعار طالب آملی و بیدل دهلوی دو شاعر برجسته و بزرگ اوایل و اواخر شکل-گیری سبک هندی در سطح زبان بررسی شده و با تکیه بر اشعار این دو شاعر ابعاد گسترده ساختاری «ترکیبات خاص» در اوایل و اواخر دوره سبک هندی و سیر شکل¬گیری و تکامل اینگونه ترکیبات مورد تحلیل قرار گرفته است.
خلاصه ماشینی:
در این مقاله اشعار طالب آملی و بیدل دهلوی دو شـاعر برجسـته و بـزرگ اوایـل و اواخـر شکل گیری سبک هندی در سطح زبان بررسی شده و با تکیه بر اشعار این دو شاعر ابعاد گستردة سـاختاری «ترکیبـات خـاص » در اوایـل و اواخـر دورة سـبک هنـدی و سـیر شکل گیری و تکامل اینگونه ترکیبات مورد تحلیل قرار گرفته است .
«مسند» هستة نحوی این نوع ترکیبات است و به دو گروه «مسندی صفتی » و «مسندی اسمی » تقسیم میشوند: ١-١-١ ترکیب مسندی صفتی : اینگونه از ترکیبات که از همنشینی «اسم » و «صفت » تشکیل میشـوند، صـفت همـواره نقش «مسند» و اسم نقش «مسندالیه » را دارد.
ترکیبهـای نحـوی متممـی در اشعار طالب و بیدل ساختارهای گوناگونی دارند و از همنشینی «اسم » با «اسم »، «صفت » با «اسم »، «اسم » با «بن فعل »، و «اسم » با «جزء غیرفعلی فعل مرکب » بوجود می آیند: الف ) ترکیب «اسم » با «اسم »: در این ترکیب اسم اول و اسم دوم با مرکزیت «متمم » نقشهای مختلفی دارند: اسم (مضاف الیه ) با اسم (متمم ) دست سحاب دودة دریانژاد تو با کان به جرم بخل گرم عتاب شد دست سحاب دوده : دستی که از دودة سحاب است .
همچنین بررسی زیرساختی ترکیب در اشعار طالب آملی و بیدل دهلوی نشان میدهد چنین ترکیباتی که در اوایـل شـکل گیـری سـبک هندی ساخته شده اند، همانند ترکیبات ساخته شده در دورة اوج پیچیدگی زبان شعر سبک هندی ، یعنی اواخر این دوره ، شامل تمام ابعاد ساختاری ترکیب هستند.