چکیده:
یکی از برجستهترین شگردهای هنری در شعر پایداری، نمادگرایی است. شاعر برای بازتاب حقایق در سایۀ استفاده از واژگان نمادین اشعار خود را از حالت تکمعنایی بهسوی چندمعنایی سوق میدهد و زمینۀ خوانشهای متفاوت از متن و تأمّل در معنا و مفهوم شعری را ایجاد میکند. معین بسیسو از جملۀ شاعرانی است که اندیشههای پایداری در سرودههایش دامنۀ فراگیری داشته و با استفادۀ هنرمندانه از نمادهای طبیعی توانستهاست به ترویج فرهنگ ظلمستیزی بپردازد و نقش مهمّی در بیداری و جهاد ملّت مظلوم فلسطین ایفا کند. مقالۀ حاضر با روش توصیفی- تحلیلی به واکاوی نمونههایی از نمادهای طبیعی در سرودههای پایداری معین بسیسو میپردازد و با تبیین دلالتهای معنایی آنها، از میزان ابتکار شاعر در نمادپردازی پرده برمیدارد. یافتههای پژوهش نشان میدهد که در شعر بسیسو نمادهای برگرفته از طبیعت از جمله باد، خورشید، کبوتر و مانند آن بیانگر مؤلّفههای پایداری نظیر استعمارستیزی، قهرمانپروری و امید به فردایی روشن برای سرزمین فلسطین اشغالی است.
One of the most prominent meanings of resistance and consistency in Palestine’s poem is symbolism. Under using the symbolic words.To reflect the realities of society and its occupied territories in the light of his symbolic vocabulary poems, poet directs it from single semantic status to the poly semantic ones, thus it causes different readings of texts and reflecting on poetic meaning and concept on addressee.
Moein Bseiso is including poets who have comprehensive scope’s epical thoughts in his lyrics. By artistic use of natural symbols, he has been able to promote the oppression fighting’s culture and plays an important role in oppressed Palestinians’ awakening and endeavoring.
The present article is to analyze the samples of natural symbols in Moein Bseiso’s Epic songs by descriptive- analytical method and then by their semantic implications, he unveils the poet’s initiative rate in symbolizing.
The findings show that natural symbols in his poetry reflects the components of sustainability, anti-colonialism, heroism, hope to bright future and away from oppression for the occupied Palestinian territory.
خلاصه ماشینی:
محدودة پژوهش حاضر شامل سیزده دفتر شعری است که در سال (١٩٨٨) در بیروت ، در یک جلد به نام الأعمال الشعریۀ الکاملۀ به چاپ رسید.
این مقاله با رهیافتی توصیفی– تحلیلی ابتدا نماد را توضیح داده و پس از مطالعۀ اشعار پایداری معین بسیسو و استخراج نمادهای طبیعی با توجه به قرائن و متن به تأویل و تفسیر نمادها پرداخته و در پی یافتن پاسخ به دو سؤال ذیل است : الف ) شاعر بیشتر از چه نمادهای طبیعی برای بیان مضامین پایداری استفاده کرده است ؟ ب ) نمادهای شاعر در پی القای چه مفاهیمی به کاررفته است ؟ ١-٢- پیشینۀ پژوهش دربارة اشعار معین بسیسو پژوهش هایی اندک انجام شده از جمله پایان نامۀ خلیل جویباری (١٣٩٠) با عنوان «رئالیسم سوسیالیستی در شعر معین بسیسو» که به نقد تصاویر ملموس شاعر از واقعیت های جامعه پرداخته است .
این پژوهش باهدف ترویج فرهنگ مقاومت و جهاد در برابر ظلم و استکبار به بررسی سروده های پایداری شاعر ضد صهیونیسم ، معین بسیسو میپردازد و ضمن توضیح و تحلیل نمادهای به کاررفته از ابتکار هنرمندانه وی درزمینۀ کاربرد نماد پرده برمی دارد.
وی که علاقۀ وافری به استفاده از نماد و به کاربردن آن در حوزة ادبیات پایداری دارد از این ابزار برای نشان دادن نارضایتی خود از ظلم و ستم حاکم بر سرزمین های عربی استفاده کرده است که این امر را میتوان نشان دهندة تعهد و التزام شاعر دانست (پرهام ، ١٣٦٢: ٣٩).