چکیده:
پژوهش حاضر با هدف طراحی و آزمودن الگویی از برخی پیشایندها و پیامدهای رضایت زناشویی و عشق انجام شد. جامعه آماری شامل همۀ کارکنان متأهل نواحی چهارگانه آموزشوپرورش شهرستان اهواز بود که از میان آنها 420 نفر به شکل نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزارهای مورداستفاده شامل رضایت زناشویی (بلوم و محرابیان، 1991)، عشق (هاتفیلد و راپسون، 1993)، نگرشهای نقش جنسیتی (کافمن، 2000) زیبایی ادراکشده (پژوهشگر ساخته)، هماهنگی ارزشی (پژوهشگر ساخته)، شخصیت (تیلور و جانسون، 1966)، نیازهای صمیمیت زناشویی (باگاروزی، 2001)، رضایت از زندگی (داینر، ایمونس، لارسن و گریفین، 1985) و رضایت شغلی (جاج و بونو، 2000) بودند. تحلیل دادههای پژوهش با بهکارگیری روش الگویابی معادلات ساختاری و نرمافزارهای SPSS ویراست 22 و AMOS ویراست 22 انجام گرفت. برآیندها نشان دادند که الگوی پیشنهادی از برازش کمابیش خوبی با دادهها برخوردار است. برازش بهتر از راه حذف 4 مسیر غیر معنیدار (زیبایی ادراکشده و نگرش نقش جنسیتی سنتی به عشق، نگرش نقش جنسیتی برابریخواه به رضایت زناشویی و عشق) و همبسته کردن خطاهای 3 مسیر (رضایت شغلی و رضایت از زندگی، صمیمیت تفریحی و صمیمیت عمومی، صمیمیت تفریحی و عشق) حاصل شد. یافتهها همچنین نقش واسطهای صمیمیت را در رابطه میان زیبایی ادراکشده، همسانی نظام ارزشی، نگرشهای نقش جنسیتی، ناهمسانی ویژگیهای شخصیتی بنیادی و همسانی صفات مرکزی با رضایت زناشویی و عشق مورد تأیید قرار دادند. با توجه به یافتههای پژوهش به مشاوران و روانشناسان پیشنهاد میشود هر دو متغیر رضایت زناشویی و عشق را در ارتباط با زوجدرمانی موردتوجه قرار دهند.
خلاصه ماشینی:
با توجه به مطالب مذکور و پژوهشهای درزمینۀ رابطه ویژگیهای شخصیتی (متضاد و همسان) با رضایت زناشویی و عشق و نیز خلأ موجود در پژوهشهای مربوط به زیبایی ادراکشده (فرهنگ بسته بودن آنان) و نگرشهای نقش جنسیتی و از طرف دیگر نبود الگویی منسجم که پیشایندهای رضایت زناشویی و عشق را در کنار هم آزمون کند، پژوهش حاضر به دنبال پاسخگویی به این سؤال است که آیا الگوی پیشنهادی با عنوان طراحی و آزمودن الگویی از برخی پیشایندها (زیبایی ادراکشده، همسانی نظام ارزشی، نگرشهای نقش جنسیتی ناهمسانی ویژگیهای شخصیتی بنیادی و همسانی صفات مرکزی) و پیامدهای عشق و رضایت زناشویی (رضایت از زندگی و رضایت شغلی) برازنده دادههای پژوهش است.
جهت سنجش رضایت زناشویی در پژوهش حاضر، از فرم کوتاه مقیاس رضایت زناشویی Blum & Mehrabian<FootNote No="18" Text=" Marital Satisfaction Scale"/> (1991) استفاده شد.
رجبی (1388)، روایی این پرسشنامه را از طریق همبسته کردن آن با مقیاس رضایت زناشویی انریچ<FootNote No="19" Text=" Enrich Marital Satisfaction Scale"/> Enrich (1998) 89/0 (01/0>p) برآورد کرد و نرخ پایایی این مقیاس را به روش آلفای کرونباخ 90/0 گزارش داد.
در پژوهش حاضر جهت سنجش متغیر عشق، از مقیاس عشق پرشور<FootNote No="23" Text=" Passionate Love Scale (PLS)"/> Hatfield & Rapson (1993) استفاده شد.
جهت سنجش رضایت شغلی در پژوهش حاضر از مقیاس 5 مادهای رضایت شغلی<FootNote No="25" Text=" Job Satisfaction Scale"/> Judge, Bono, & Locke (2000) استفاده شد.
برآیندهای این فرضیه با پژوهشهای Robinson & Blanton (1993)، Myers (2006) و Mackey & O’Brien (2005) و Starratta, Weekes-Shackelfordb, & Shackelfordb (2017) و Zaheri, Dolatian, Shariati, Simbar, Ebadi, & Hasanpoor Azghadi (2016) همخوانی دارد.