چکیده:
نوآوری به عنوان عامل کلیدی در رقابتپذیری کشورها و بنگاهها شناخته میشود و بنگاههای نوآور پیشزمینه یک اقتصاد پویا و رقابتی محسوب میشوند، اما بنگاهها در مسیر دستیابی به نوآوری با چالشها و موانعی مواجه هستند که دستهبندیهای مختلفی از این موانع ارائه شده است. هدف این مقاله بررسی موانع نوآوری و میزان اهمیت هر یک از این موانع و سپس بررسی نحوه تاثیر آنها بر انواع مختلف نوآوری در شرکتهای حوزه انرژیهای تجدیدپذیر است. در این راستا موانع نوآوری در قالب دو دسته موانع داخلی و خارجی شناسایی و تشریع شدهاند. نوآوری به چهار دسته نوآوریهای محصولی، فرایندی، سازمانی و بازاریابی تقسیم شده است. جامعه مورد بررسی پژوهش حاضر شرکتهای فعال در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر در ایران است که در این بین 154 شرکت فعال در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. به منظور دستیابی به این اهداف، ابتدا مدل پژوهش با استفاده از روش تحلیل عاملی و فن تحلیل مسیر مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش شش عامل را موانع داخلی و شش عامل را موانع خارجی مورد تایید قرار میدهد. از بین این عوامل عدم شناخت مناسب بازار مهمترین مانع داخلی و کمبود منابع بیرونی برای تامین مالی فعالیتهای نوآورانه به ترتیب بیشترین تاثیر را در ایجاد هر یک از موانع داخلی و خارجی دارند، همچنین نتایج فرضیه تحقیق نشاندهنده تاثیر این دو دسته از موانع بر تمامی انواع نوآوری در شرکتهای حوزه انرژی تجدیدپذیر است.
خلاصه ماشینی:
از بین این عوامل عدم شـناخت مناسـب بـازار مهـم تـرین مـانع داخلی و کمبود منابع بیرونی برای تأمین مالی فعالیت های نوآورانه به ترتیـب بیشـترین تـأثیر را در ایجـاد هـر یک از موانع داخلی و خارجی دارند، همچنین نتایج فرضیه تحقیق نشاندهنده تأثیر این دو دسـته از موانـع بـر تمامی انواع نوآوری در شرکت های حوزه انرژی تجدیدپذیر است .
از این رو هدف این مطالعه شناسایی تأثیر موانع نوآوری بر انواع نوآوری در شرکت های فعال در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر است که در قالب چهار مؤلفه نوآوری محصولی ، فرایندی، بازاریابی و سازمانی بررسی شده است .
انواع نوآوری در این دسته بندی عبارت از نوآوریهای 1OECD محصولی ، فرایندی، بازاریابی و سازمانی است .
شکل ١ رابطه بین موانع نوآوری و نوآوریهای بنگاه را نشان می دهد که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است .
نتایج آزمون فرضیه اول نشان می دهد که موانع داخلی بر نوآوری محصولی تأثیر منفی و معنادار دارد و این تأثیر نسبت به سه نوع دیگر نوآوری بیشتر است .
آزمون فرضیه دوم نشان می دهد که موانع داخلی نوآوری بر نوآوری فرایندی تأثیرگذار است ، اما طبق نتایج به دست آمده میزان این تأثیر نسبت به سایر نوآوریهای موجود در شرکت ، اندک، اما قابل تأمل است .
افزایش این دو عامل می تواند نوآوریهای خارجی را شدیدتر نمایند و در نتیجه تأثیر منفی و کاهشی آن بر انواع نوآوری شرکت های مورد مطالعه می تواند بیشتر باشد.
(2009) Barriers to innovation among Spanish manufacturing SMEs. Journal of Small Business Management, 47, 465–88.