من مرگ این عزیز را باور نمی کنم: در سوک آموزگارم دکتر عزیز نبوی

"مطالبی که در تحسین نبوی گفتم و سایر خصایص والایش،نقل مجالس بسیاری از شاگردانش‌ بوده است و خواهد بود. اما دوست دارم که‌ از این حیطه بگذرم و از دیگر خصلت‌های والای نبوی گوشه‌هایی را بگویم؛و در این کار از نوشته‌هایش مدد می‌گیرم که آموزگارم بود. شاید بسیاری از کسان این تصور را داشته باشند که نبوی با موفقیتی که در خارج از ایران در دانشگاه مونتروی سوئیس کسب کرده بود،و زندگی مرفه و موقعیت محترمانه‌ای که‌ داشت دل ازر مرز و بوم و زادگاهش بریده بود و از سرنوشت و سرگذشت این ملک و مردمش فارغ‌ بود. برای این‌ که اظهار فضلی کرده باشم،پرسیدم استاد این فروشگاه اجناس خرد می‌فروشد یا خورده؟بلافاصله‌ گفت:خرده شیشه‌ی جنست را بدون واو می‌نویسند: کاربردهای عملی علاقه‌ی عزیز نبوی به فرهنگ و ادب فارسی را در نثر ساده،رسا و روان او در کتاب‌هایش می‌توان اسراغ گرفت."