چکیده:
هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی و تحلیل عملکرد تعاونی های کشاورزی استان همدان بر مبنای مدل ارزیابی تلفیقی و رویکرد مورد استفاده در آن کمی-کیفی در چند مرحله بود. هدف فاز کیفی، که به روش دلفای انجام شد، تدوین شاخص های موفقیت برای ارزیابی تعاونی های کشاورزی بود که در سه مرحله انجام گرفت به طوری که در این روش به صورت غیر تصادفی و کاملا هدفمند، از نظر 26 کارشناس استفاده شد. در فاز کمی پژوهش، با استفاده از داده های میدانی با ماهیت کمی، به ارزیابی عملکرد تعاونی های کشاورزی فعال استان همدان براساس شاخص های توافق شده در مرحله قبلی پرداخته شد. جامعه آماری در بخش کمی، 110 نفر از مدیران عامل تعاونی های کشاورزی فعال در استان همدان بودند. با استفاده از فرمول کوکران، 86 تعاونی با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. عملکرد تعاونی ها با استفاده از تکنیک تاپسیس ارزیابی شد. نتایج این تحقیق نشان داد که مهم ترین شاخص ها برای شناسایی موفقیت تعاونی ها را می توان در شش بعد اقتصادی، اجتماعی، حقوقی، مدیریتی، فردی و آموزشی تقسیم بندی کرد. بر اساس نتایج تاپسیس در شاخص های ترکیبی، تعاونی های شهرستان همدان رتبه اول، تعاونی های شهرستان بهار رتبه دوم، تعاونی های شهرستان تویسرکان رتبه سوم و تعاونی های شهرستان های فامنین و ملایر هم رتبه های انتهای طیف را به خود اختصاص دادند. از نظر شاخص اقتصادی، شهرستان بهار رتبه دوم، شهرستان کبودرآهنگ رتبه سوم و شهرستان تویسرکان رتبه چهارم را کسب کردند.
The main purpose of this applied research was to assess and analyze the performance of agricultural cooperatives in Hamedan Province based on combined evaluation model. The research paradigm was mixed method (Qualitative and Quantitative) in some phases. In qualitative part of the research، Delphi technique was used in order to distinguish suitable indexes for assessing successful cooperatives. In this phase، 26 specialists were selected as purposive sampling. In quantitative phase of the research، a survey were used for assessing agricultural cooperatives based on defined indexes in last phase. A questionnaire were used as main tool in this phase. A sample of 86 managers of agricultural cooperatives were selected randomly. Assessing performance of agricultural cooperatives by TOPSIS method showed that for identifying successful agricultural cooperatives، six group of indexes such as economic، social، legal، managerial، educational and individual were needed. Based on TOPSIS results، cooperatives of Hamedan Township was in the first rank. After that، the cooperatives in Bahar and Toyserkan Township have second and third rank. The results also showed that the rank of Townships were different based on different indexes. There was not an appropriate distribution of facilities and opportunities in all Townships of the province.
خلاصه ماشینی:
بر همین مبنا، در تحقیق حاضر بر اساس یک روش علمی به ارزیابی دقیق عملکرد شرکت های تعاونی کشاورزی در استان همدان ، به عنوان یکی از استانهای دارای ظرفیت در بخش کشاورزی، پرداخته شده است .
با بررسی سوابق پژوهشی مرتبط می توان بیان نمود که نوعی خلأ موضوعی در این خصوص در مطالعات مربوطه وجود دارد به طوری که غالب مطالعات متمرکز بر عواملی هستند که بر موفقیت و عملکرد تعاونی ها مؤثرند در حالی که هدف کلی از انجام این تحقیق بررسی عملکرد تعاونی های تولید کشاورزی براساس مدل ارزیابی تلفیقی است که این خلأ در مطالعات مروری به شرح زیر واضح است : حضرتی و همکاران (١٣٨٩) در مطالعه ای دریافتند که بخش تعاون توانایی حل مشکلات اقتصاد روستایی را دارد، اما برخی عوامل مانع پیشرفت این کار است .
کرمی و آگهی (١٣٨٩) عوامل اقتصادی (سرمایه گذاری بلندمدت، بازاریابی مناسب ، اعتبارات و مشارکت اقتصادی)، عوامل مدیریتی (مدیریت تولید و بازاریابی ، توسعه منابع انسانی ، پاسخگویی مدیر، مدیریت تهدیدها- فرصت ها، توجه به نظرات جامعه ، مهارت، تجربه و تحصیلات مدیرعامل ، سازماندهی ، و اقتدار)، عوامل آموزشی (مهارتهای ارتباطی کارآفرینی ، عوامل فنی ، نحوة همکاری، آشنایی با اصول تعاونی ، کارورزی، اطلاعرسانی فناوریها، و اطلاع رسانی مهندسان)، عوامل فرهنگی - اجتماعی (باور به فلسفة تعاون، ارتباط و استفاده از تجربیات تعاونی های دیگر، ارتقای دانش کاری، و ایجاد روحیه همکاری) و عوامل شخصیتی (توانایی ابتکار، خطرپذیری، روحیه کارآفرینی ، علاقه و انگیزه کار تولیدی، و انعطافپذیری) را در موفقیت تعاونی ها مهم دانستند.