چکیده:
وضعیت فعلی تعطیلات به همراه چالشها و مشکلات آن، بر جوانب مختلفی همچون اقتصاد، گردشگری، مسافرت، استراحت کارمندان، بهرهوری، ساعات کار مفید و رضایت شغلی آنان اثراتی منفی بر جای می¬گذارد. لازمة حل مشکلات موجود، ایجاد تغییراتی در قوانین تعطیلات است که البته باید متغیرهای موثر بر تعطیلات لحاظ گردد تا نتایج مطلوبی در پی داشته باشد. اصول حقوقی همچون اصل تداوم و استمرار خدمات عمومی، اصل سازگاری و تطابق خدمات عمومی، اصل کرامت انسانی، اصل تناسب و اصل سرعت اصولی هستند که به یاری آنها میتوانیم امر ساماندهی تعطیلات در چارچوب نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران را بهتر و دقیقتر به مرحلة اجرا برسانیم. در این مقاله با دقت نظر در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و دیگر اسناد بالادستی و سایر قوانین، همچون قانون مدیریت خدمات کشوری، سعی بر استخراج مواد، اصول و مفاهیمی شده است که قانونگذار در مسیر تقنین تعطیلات، باید مد نظر قرار دهد و نظام حقوقی حاکم بر تعطیلات ترسیم شود تا در کنار آثار و نتایجی که دارد منتج به رونق بیشتر صنعت گردشگری، به عنوان یکی از منابع مهم، جایگزین نفت گردد و نزدیک شدن به تحقق سیاستهای کلی نظام در بخش اقتصاد را نیز فراهم آورد
This research investigated the effects of social responsibilities on brand equity in tourism destinations. This is an applied study and follows surveying in goal and method. The statistical population of this study included foreign tourists who traveled to Isfahan and visited Naqshe Jahan Square in summer 2017. Data-collection instrument was a researcher-developed questionnaire based on the literature and it included 40 closed questions. The validity and reliability of the questionnaire were examined and confirmed through content and construct validities, and Cronbach’s Alpha Coefficient. To analyze the data and to test the hypotheses, both SEM and path analysis were used in the SPSS and LISREL, respectively. The findings showed that social responsibilities in tourism destinations significantly affected brand through brand awareness; perceived value; perceived quality of tourism destination; the brand image of tourism destination; loyalty towards tourism destination.
خلاصه ماشینی:
در این مقاله با دقت نظر در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و دیگر اسناد بالادستی و سایر قوانین ، همچون قانون مدیریت خدمات کشوری، سعی بر استخراج مواد، اصول و مفاهیمی شده است که قانون گذار در مسیر تقنین تعطیلات ، باید مد نظر قرار دهد و نظام حقوقی حاکم بر تعطیلات ترسیم شود تا در کنار آثار و نتایجی که دارد منتج به رونق بیشتر صنعت گردشگری، به عنوان یکی از منابع مهم ، جایگزین نفت گردد و نزدیک شدن به تحقق سیاست های کلی نظام در بخش اقتصاد را نیز فراهم آورد.
استفاده از تجارب دیگر کشورها میتواند راهنمای خوبی برای ساماندهی و تغییر در وضعیت کنونی تعطیلات در کشور ما باشد و در این رابطه میتوانیم بند ششم اصل دوم قانون اساسی را مورد استناد قرار دهیم و از سیاست ها و برنامه های اعمال شده در دیگر کشورها برای نیل به اهداف خود بهره مند شویم .
ایران در مقایسه با دیگر کشورها از تعطیلات کمی برخوردار است به گونه ای که با دقت بیشتر در آمارها و مقایسه تعطیلات ایران با سایر کشورها به این نتیجه دست مییابیم که تعطیلات رسمی که در نگاه اول زیاد هستند در مواقع بسیاری با تعطیلات آخر هفته تقارن پیدا میکند که این امر به کم شدن تعطیلات منجر میشود و متأسفانه همان تعداد کم هم به گونه ای در طول سال توزیع و پراکنده شده اند که امکان برنامه ریزی و استفاده از آن ها به عنوان اوقات استراحت و تجدید قوا بسیار کم است .