خلاصه ماشینی:
کتاب اسناد ایرانی در ٣١٤ صفحه تدوین شده و از کتب ارزشمندی است که در زمینـه تـاریخ اجتماعی ایران در سده های دهم تا چهاردهم هجری با تکیه بر اسناد، می توانـد مـورد اسـتفاده پژوهشگران تاریخ به خصوص در بخش پژوهش های اسنادی قرار بگیرد.
دکتر کندوبوآکی این کتاب را بـر پایـه بررسـی سـند شناسـانه در خصوص وضعیت اجتماعی ایران و توران در قرن های دهم تا چهاردهم هجری قرار داده است و بر این عقیده است اگر چه دراین دوره ما با انبوهی از سندها درباره زندگی اجتمـاعی رو بـه رو هستیم ، اما بیشتر این توجه بر روی اسناد عثمانی و عربی است و جای خالی بررسی اسـناد ایرانی در پژوهش های تاریخ اجتماعی احساس می شود .
بخش چهارم ، که فصل های هفتم و هشتم را شامل می شود ابتدا به بررسی نظام آبیاری از خلال سندهای ایـران دوره قاجـار پرداختـه و سـپس در قالـب مطالعـه موردی الگوهای سکونتگاهی در استان همدان ، مطالعه روابط شهری – روستایی در ایران اوایل سده هجدهم میلادی را بیان می کند.
در فصل اول نویسنده ، ایسوکای کن ئیچی عضو موسسه بین الملل پـژوهش هـای زبـانی و صلح از دانشگاه پژوهش های خارجی کیوتو در ژاپن بـه اسـناد وقفـی آسـیای مرکـزی توجـه می کند و در واقع عبارات پایانی این اسناد، بیشتر مورد بررسی و تحلیل نویسنده مقاله می باشد.
در فصل دوم ، نویسنده مقاله ، کریستوف ورنر استادیار گروه مطالعـات اسـلامی از دانشـگاه فرایبورگ آلمان به بررسی اسناد فروش دوره قاجار می پردازد و آن را یکی از مهمترین راه های شناخت تاریخ اجتماعی در قرون مورد نظر در ایران می دانـد.