چکیده:
هدف نوشتار حاضر، مقایسه مبانی انسانشناسی ابنسینا و متیو لیپمن میباشد. این پژوهش با روش توصیفی ـتحلیلی و استنباطی و روش جمعآوری اطلاعات، کتابخانهیی و فیشبرداری صورت گرفته است. در ابتدا مولفههای مربوط به انسان از دیدگاه ابنسینا و لیپمن بیان میشود و سپس با مقایسه انسانشناسی ابنسینا و متیولیپمن، نقاط اختلاف و شباهت آنها روشن میگردد. نتایج نشان میدهد که انسانشناسی ابنسینا و متیو لیپمن دارای شباهت و تفاوتهایی است: در وجه مشابهتها انسان موجودی عقلانی، دارای اراده و اختیار، دارنده ویژگیهای حسی، زیستی و طبیعی است که با هویت فردی و اجتماعی شناخته میشود و همچنین موجودی در حال تغییر و تحول دائمی است. در وجه تفاوتها ، هر کدام تفسیری متفاوت از مبدا و مقصد انسان ارائه میدهند و سن مناسب برای شروع تفکرات فلسفی یکی از برجستهترین اختلافات انسانشناسی میان آن دو میباشد
خلاصه ماشینی:
نتایج نشان میدهد که انسانشناسی ابنسینا و متیو لیپمن دارای شباهت و تفاوتهایی است: در وجه مشابهتها انسان موجودی عقلانی، دارای اراده و اختیار، دارنده ویژگیهای حسی، زیستی و طبیعی است که با هویت فردی و اجتماعی شناخته میشود و همچنین موجودی در حال تغییر و تحول دائمی است.
پژوهش حاضر قصد دارد تا به بررسی مبانی انسانشناختی متیولیپمن Matthew Lipman"/ بعنوان پایهگذار برنامه «فلسفه و کودک» در مقایسه با مبانی انسانشناسی ابنسینا بعنوان یکی از برجستهترین اندیشمندان و صاحبنظران در حوزه تربیت اسلامی بپردازد و بدنبال یافتن پاسخ برای این سؤالات است: مبانی انسانشناسی ابنسینا و متیو لیپمن چیست؟ وجوه تفاوت و تشابه مبانی انسانشناسی این دو کدام است؟ 1.
با وجود این ابنسینا برای پذیرش آن برهان میآورد: نفس در صورتی بعد از مرگ بدن از میان میرود که همراه با فعلیت بقا، قوة فساد و نابودی را داشته باشد.
زندگی اجتماعی انسان لیپمن تشکیل «اجتماع پژوهشی» در برنامه «فلسفه و کودک» را در قالب گروهی از کودکان که پیرامون موضوعات مورد علاقه گفتگو میکنند، دنبال میکند و تلاش او در این راستا بمنظور ایجاد ارتباط میان فرد با جامعه صورت میگیرد.
در این برنامه تلاش میشود تا کودکان در مواجهه با محیط طبیعی و زیستی و محیط اجتماعی از طریق گفتگو و تعامل با دیگران به کشف راهحلهای مناسب برای رفع مسائل و مشکلات زندگی خود بپردازند.
"/) لیپمن در اعتقاد به ماهیت زیستی انسان بسیار تحتتأثیر فلسفه عملگرایی بخصوص، اندیشه طبیعتگرایانه جان دیویی است و در این راستا در داستانهایش به بازسازی تجربههای کودکان در محیط زیست طبیعی اقبال ویژهیی از خود نشان داده است.