چکیده:
امروزه نگرش مذهبی و رضایت از زندگی زناشویی به عنوان یک موضوع جدید حوزه ی روان شناسی مورد توجه قرار گرفته است. مطالعاتی که در این زمینه انجام شده است، مبین نقش و اهمیت نگرش مذهبی و مولفه های آن در جنبه های رضایت زناشویی و ازدواج و روابط اجتماعی می باشد. نگرش مذهبی عبارت است از اعقادات منظم و یکپارچه توحیدی که خداوند را محور امور می داند و ارزش ها، اخلاقیات، آداب و رسوم و رفتارهای انسان را با یکدیگر، طبیعت و با خویشتن را تنظیم می کند. رضایت از زندگی زناشویی، رضایتمندی زناشویی از نگرش و ارزیابی عمومی فرد نسبت به کلیّت زندگی مشترک خود یا برخی از جنبه های زندگی همچون کیفیت ارتباط، سازگاری، توانایی حل مساله، چگونگی گذراندن اوقات فراغت با همسر منشا می گیرد. در این مطالعه سعی پژوهشگر بر این است تا به بررسی نگرش مذهبی و نقش آن در رضایت زناشویی در مطالعات پیشین بپردازد تا بدین ترتیب دیدگاهی کلی از مسیر تحقیقات این حوزه ارائه گردد.
خلاصه ماشینی:
رضایت زناشویی، یک تجربه ی شخصی در ازدواج است که تنها توسط خود فرد در پاسخ به میزان لذت رابطه ی زناشویی قابل ارزیابی است و عوامل بسیاری هستند که در زندگی مشترک روی رضایت زناشویی تأثیر می گذارند و این احساس نقش مهمی در میزان کارکردهای بهنجار خانواده ایفا می کند (جیانگ، وانگ، زانگ، لیو و همکاران، 2015) در پژوهش های مختلف تأثیر سازه های روانشناختی متعددی بر رضایت زناشویی مورد بررسی قرار گرفته است یکی از این عوامل هوش هیجانی است ، هدف ما نیز در این پژوهش به بررسی و مطالعه مطالب و مفاهیم مربوط به نگرش مذهبی و رضایت زناشویی خواهیم پرداخت.
(همان منبع) 2-2رضایت از زندگی زناشویی ماهیت و تعریف رضایت زناشویی تعاریفی مختلفی از رضایت زناشویی<FootNote No="8" Text="- Marital satisfaction"/> وجود دارد که در اینجا به نمونه هایی از آن اشاره خواهیم کرد: رضایتمندی زناشویی از نگرش و ارزیابی عمومی فرد نسبت به کلیت زندگی مشترک خود یا برخی ازجنبه های زندگی همچون کیفیت ارتباط، سازگاری، توانایی حل مسأله، چگونگی گذراندن اوقات فراغت با همسر منشأ می گیرد (انریچ ،1965) همچنین رضایت زناشویی عبارت است از احساس رضایت و لذت تجربه شده توسط زن وشوهر در هر زمانی که همه جنبه های ازدواجشان را درنظر می گیرند (هاکینز، (1962) به نقل از رمضان نژاد و به پژوه ،1384).
تحقیقات انجام شده حاکی از این است که چنانچه فرد از نظر ظرفیت هوش هیجانی از رشد یافتگی بیشتری برخوردار باشد، انتظار می رود که در سایر زمینه های زندگی مانند: تحصیل، شغل، روابط بین فردی و همچنین رابطه زناشویی نیز بتواند به صورت سازگارانه عمل کند.