چکیده:
در اردیبهشت 1358 روابط دیپلماتیک دولت های مصر و ایران در پی اعتراض دولت جمهوری اسلامی ایران به قرارداد کمپ دیوید قطع شد. قطع رابطه با کشوری که تا پیش از انقلاب اسلامی ایران یک متحد راهبردی محسوب می شد، تنها به فاصله چند ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بطن خود نشان از آن داشت که حکومت جوان جمهوری اسلامی ایران برای تحقق بخشیدن به آرمان فلسطین از هیچ اقدامی فروگذار نخواهد کرد. مفروض این پژوهش آن است که امام خمینی و جمهوری اسلامی کوشیدند با قطع ارتباط با دولت مصر این کشور را به جرگه طرفداران آرمان فلسطین بازگردانند که متاسفانه با پاسخ سرد طرف مصری روبرو گردید. در این مقاله با استفاده از روش کتابخانه ای و به شیوه توصیفی- تحلیلی تلاش می شود دلایل قطع روابط دیپلماتیک بین جمهوری اسلامی ایران و مصر مورد مداقه و بررسی قرار داده شود و با توجه به اینکه در حال حاضر نیز روابط دیپلماتیک دوکشور قطع است ریشه یابی این قطع روابط از اهمیت بیشتری برخوردار خواهد بود.
خلاصه ماشینی:
(اسماعیلی ١٣٨٠: ٢١٥) در پی این حوادث و تنها چند ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی امام خمینی در تاریخ ١٣٥٨/٢/١٠ دستور قطع روابط سیاسی کشور را خطاب به وزیر امورخارجه وقت دکتر ابراهیم یزدی صادر فرمودند: جناب آقای دکتر ابراهیم یزدی، وزیر امور خارجه با در نظر گرفتن پیمان خائنانه مصر و اسرائیل و اطاعت بیچون و چرای دولت مصر از امریکا و صهیونیسم ، دولت موقت جمهوری اسلامی ایران قطع روابط دیپلماتیک خود را با دولت مصر بنماید.
(تکیه ای، ١٣٧٥: ٩٨) امام در پیامی هم که همان روز قطع رابطه با مصر، خطاب به معمرقذافی رهبرلیبی صادر کردند ضمن برشمردن وظایف رهبران مسلمان ، وظیفه اصلی رهبران دنیای اسلام را حفظ وحدت میان آنان دانستند ایشان در مورد سازش مصر با اسرائیل و خیانت سادات به مردم مظلوم فلسطین هم از مردم مصر خواست تا این ننگ را نپذیرند: «مسئولیت های دولت های اسلامی در پیشگاه خدای توانا و در پیشگاه ملت ها بسیار بزرگ است .
(محمدی، همان : ٢٨١) حضرت امام «ره » که با فراست به حمایت های بیدریغ عراق برای بازگشت مصر به اتحادیه عرب و عادی شدن روابط خود با دیگر کشورهای عربی و 154 مسلمان پی برده بود با نصایح خود به روشنگری در این زمینه پرداخت و چنین هشدار داد: «تمام مشکلات اسلام و مسلمین را خلاصه کردند در برگشت مصر معاهد با اسرائیل به حوزه اعراب !