چکیده:
دستاوردهای سیاسی و امنیتی در کنار رشد اقتصادی باعث شده است که حکومت اقلیم کردستان عراق بتواند بهعنوان الگویی موفق برای دیگر جنبشهای کرد در منطقه خاورمیانه مطرح شود. حکومت اربیل برای حفظ جایگاه و هژمونی خود بر منطقه شمال عراق رویکرد اتحاد با بازیگران منطقهای نظیر ترکیه را اتخاذ نموده است. در این میان سوالی که مطرح است این است که حکومت اقلیم کردستان عراق از طریق اتحاد با ترکیه چه اهدافی را پیگیری نموده است؟ با توجه به حصر ژئوپلیتیک اقلیم کردستان عراق به نظر میرسد هدف اصلی اربیل تامین بقای دولت نیمهمستقل اقلیم کردستان عراق و کاهش مخالفتهای آنکارا با مسئله استقلال احتمالی آن بوده است. در کنار آن میتوان به بهرهمندی از طرفیتهای اقتصادی و ارتباطی ترکیه برای ایجاد صنعت نفت مستقل و مقابله با نفوذ فزاینده پ.ک.ک. در منطقه نیز اشاره نمود. مقاله حاضر به روش توصیفی و تحلیلی و با استفاده از چارچوب نظری ژئوپلیتیک دلایل حکومت اقلیم کردستان عراق برای اتحاد با ترکیه را مورد بررسی قرار داده است.
خلاصه ماشینی:
در این میان سوالی که مطرح است این است که حکومت اقلیم کردستان عراق از طریق اتحاد با ترکیه چه اهدافی را پی گیری نموده است ؟ با توجه به حصر ژئوپلیتیک اقلیم کردستان عراق به نظر می رسد هدف اصلی اربیل تأمین بقای دولت نیمه مستقل اقلیم کردستان عراق و کاهش مخالفت های آنکارا با مسئله استقلال احتمالی آن بوده است .
موضوعی که نگرانی ترکیه و دیگر کشورهای منطقه که جمعیت قابل توجه کرد دارند را برانگیخته و به مخالفت همسایگان اقلیم کردستان با پیدایش دولت نیمه مستقل کرد در شمال عراق و مسئله استقلال احتمالی آن از حکومت مرکزی بغداد منجر گردیده است .
از طرف دیگر حمایت های آنکارا از اربیل و بخصوص حزب دموکرات کردستان تحت رهبری بارزانی به ترکیه این امکان را میداد که بتواند جای پایی در عراق داشته باشد و بتواند در برابر حکومت مرکزی تحت کنترل گروه های شیعی و متحد با ایران موازنه سازی نماید.
نیز میباشد(٢ :٢٠١٧,Gurbuz) در سال ٢٠١٤ حسین چلیک ٢ سخنگوی حزب حاکم ، حزب عدالت و توسعه ، اعلام نمود آنکارا استقلال کردها در شمال عراق را عملی خصمانه تلقی نمیکند وی گفت : "در گذشته دولت مستقل کرد دلیلی برای جنگ بود ولی امروزه کسی حق ندارد این را بگوید"(٢٠١٤ ,Dombey).
خوانش بارزانی از رابطه اربیل -آنکارا حکومت اقلیم را به این نتیجه رسانده بود که ترکیه با استقلال کردستان عراق مخالفت جدی نخواهد داشت و یا اینکه در نهایت با مسئله استقلال اریبل از بغداد به نوعی سازش خواهد نمود.