چکیده:
ایران به عنوان دومین کشور تولیدکننده گاز و پنجمین کشور در زمینه تولید نفت خام در جهان، مستعد رشد و توسعه صنعت پتروشیمی است. این صنعت در سالهای اخیر دارنده مقام اول صادارت غیرنفتی کشور بوده و اصلاحات اقتصادی از نوع خصوصیسازی با هدف افزایش بهرهوری در آن انجام شده است. در این مقاله تأثیر خصوصیسازی بر صادرات این صنعت، با تأکید بر عملکرد صادرات پلیاتیلن چهار شرکت پتروشیمی امیرکبیر، جم، مارون و آریاساسول، طی سالهای 1394-1385 با روش دادههای ترکیبی پویا بررسی میشود. نتایج این پژوهش نشان میدهد که در دوره مورد بررسی، خصوصیسازی اثر منفی بر مقدار صادرات این صنعت داشته است. لذا در فرایند خصوصیسازی صنعت پتروشیمی، چه قبل و چه بعد از انتقال مالکیت بنگاههای اقتصادی، باید تدابیر جدیدی اندیشیده شود. اری بخش خصوصی در ایران به ترتیب اثرات منفی و مثبت داشته است. همچنین مخارج مصرفی دولت تأثیر منفی بر سرمایهگذاری بخش خصوصی دارد.
Iran is ranked as the second country in Gas production and fifth country in crude oil production and has a petrochemical industry. This Industry has the first place in non-oil exports and privatization is accrued in this industry. In this paper, we study the impacts of privatization on polyethylene exports of four Iran’s petrochemical firms, i.e Amirkabir, Jam, Maroon, Arya Sasol, in the period of 2004-2015 by using the dynamic panel. Results show that in this period, privatization has a negative effect on the weight of exports in this industry. Therefore the privatization processes need to be revised in this industry