چکیده:
هدف اساسی این پژوهش، تدوین مدل روابط سبک های فرزند پروری، شخصیت، عزت نفس و شادکامی در دانشجویان بود.350 نفر از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه های شادکامی آکسفورد، عزت نفس روزنبرگ، شیوه های فرزند پروری بوری (فرم مادر) و پرسشنامه شخصیت آیزنک بود. داده های بدست آمده با روش آماری تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که مدل اولیه ارائه شده تنها در بعضی شاخص ها برازش داشت، بنابراین مدل تعدیل شده برازش بهتری با داده ها نشان داد. آشکار شد که برون گرایی و عزت نفس، با شادکامی رابطه مستقیم مثبت دارند. هم چنین بین روان -رنجورخویی و شادکامی رابطه منفی معنادار و بین برون-گرایی با شادکامی به واسطه عزت نفس رابطه غیرمستقیم معنا داری یافت شد.یافته ها نشان دادند که بین سبک فرزند پروری قاطع با شادکامی به واسطه روان -رنجورخویی و برون گرایی رابطه غیرمستقیم معنادار وجود دارد. هم چنین برون-گرایی، سبک فرزندپروری قاطع، روان رنجورخویی و عزت نفس به ترتیب بیشترین سهم را در تبیین شادکامی دارند. در این پژوهش نقش عزت نفس، شخصیت و سبک های فرزند پروری در شادکامی تایید شد که این بیانگر اهمیت نقش این متغیرها در شادکامی است.
خلاصه ماشینی:
تدوين مدل روابط سبک هاي فرزندپروري، شخصيت ، عزتنفس و شادکامي : الگوي تحليل مسير Formulating Relationships Model of Parenting Styles, Personality, Self-Esteem and Happiness: Path Analysis Model سولماز دبيري .
بر پايه ي پژوهش هاي انجام شده اين سبک فرزندپروري با پيامدهاي تحولي مثبت هم چون پيشرفت تحصيلي بيشتر، اتکاء به خود بالاتر، کج رفتاري کمتر و روابط بهتر با همتايان رابطه دارد (استينبرگ و همکاران، ١٩٩٤).
آنها در پژوهش خود اين دو صفت شخصيتي را مورد بررسي قرار دادند و بدين نتيجه دست يافتند که برونگرايي و روان رنجورخويي ، به طور قوي با شادکامي همبسته اند.
نتايج پژوهش گاتيرز و همکاران (٢٠٠٥) نيز نشان داد که شخصيت به عنوان يکي از مهم ترين همبسته هاي شادکامي به خصوص از طريق برونگرايي و روان رنجورخويي است .
بررسي گروسي فرشي و همکاران (١٣٨٥) درباره بررسي ويژگي هاي شخصيتي افراد شادکام نشان داد که بر پايه نتايج تحليل تدوين مدل روابط سبکهاي فرزندپروري، شخصيت ، عزتنفس و...
در مجموع، بازبيني پژوهش هاي انجام شده حاکي از آن است که برونگرايي و روان رنجورخويي به عنوان دو بعد عمده شخصيت نقش مهمي در شادکامي دارند.
در مجموع مي توان اين گونه نتيجه گيري کرد که در پژوهش حاضر، نقش متغيرهاي برونگرايي ، سبک فرزندپروري قاطع ، روان رنجورخويي (به صورت منفي ) و عزتنفس به عنوان عوامل مؤثر در شادکامي تأييد شد.
Journal of Personality and Social Psychology, 65 (5), 1046-1053 Robinson, M.
Journal of Personality and Social Psychology, 77(5), 1073- 1086.
Journal of Personality and Social Psychology, 77(5), 1073- 1086.
Journal of Personality and Social Psychology, 77(5), 1073- 1086.